Απογραφή & Ψηφιακό Ωράριο: Απαιτείται Παράταση, Εγκύκλιος, Ενημέρωση!

του Βασίλη Πρασσά, Συμβούλου Εργασιακών Θεμάτων Epsilon Net

Παρότι αρκετές φήμες και διαρροές, φωτογράφιζαν παράταση της απογραφικής διαδικασίας ψηφιακής οργάνωσης χρόνου εργασίας και την επακόλουθης υποχρεωτικής εφαρμογής του ψηφιακού ωραρίου, η ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας, συνεχίζει να φείδεται ενημέρωσης προς τους άμεσους αποδέκτες αυτής της νέας διαδικασίας. Και πέραν της έλλειψης τεκμηριωμένης και άμεσης ενημέρωσης, αγνοείται τόσο η πολυαναμενόμενη εγκύκλιος που να διευκρινίζει πλήθος αναπάντητων ερωτημάτων σε τεχνικά θέματα ορθής εφαρμογής της νέας διαδικασίας, όσο και μια ξεκάθαρη απάντηση για το αν τελικά θα δοθεί παράταση ή όχι.

Μάλιστα από προχθές ήδη μας έρχονται πληροφορίες για σκέψεις του Υπουργού Εργασίας κου Χατζηδάκη στο να μη δοθεί παράταση.

Υπενθυμίζουμε ότι αν δεν δοθεί παράταση, κάθε εργοδότης οφείλει να προβεί σε Απογραφή κάθε εργαζόμενου του ιδιωτικού τομέα με σχέση εξαρτημένης εργασίας έως τις 30 Νοεμβρίου ενώ αυτόματα το αργότερο από την 1η Δεκεμβρίου θα εφαρμόζεται υποχρεωτικά η νέα διαδικασία υποβολής του χρόνου εργασίας στο Εργάνη ΙΙ με το Ψηφιακό Ωράριο.

Η επιστημονική ομάδα της Epsilon Net σε συνεργασία με το taxheaven.gr και το e-forologia.gr έχουν καταγράψει κι έχουν ενημερώσει για πλήθος θεμάτων που απαιτούν διευκρινίσεις για τις οποίες μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία επίσημη απάντηση. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

  • Δυνατότητα απολογιστικής δήλωσης ωραρίου για οδηγούς όπως άλλωστε υπάρχει αυτή η δυνατότητα σήμερα
  • Δυνατότητα καταχώρησης 4ης βάρδιας (για Σαββατοκύριακα)
  • Τρόπος χειρισμού διαλείμματος όταν αυτό δεν είναι ίδιο ανά ημέρα ή όταν σε κάποιες ημέρες δεν υπάρχει διάλειμμα
  • Υποχρέωση ή μη για κατηγορίες εργαζομένων (ενιαίο μισθολόγιο σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, εφημερία ιατρών, απογραφή εργαζομένων με χειρόγραφο Ε3 όπως π.χ. πολυκατοικίες, ειδικές περιπτώσεις οικοδόμων, εργαζόμενοι με εργόσημο στους οποίους ζητήθηκε πρόσληψη από το Σ.ΕΠ.Ε. κ.ά.)

Ωστόσο το μείζον θέμα είναι η παντελής έλλειψη ενημέρωση του επιχειρηματικού κόσμου που αφορά άμεσα η νέα διαδικασία (απογραφή, ψηφιακό ωράριο, ψηφιακή κάρτα) με αποτέλεσμα και πάλι το βάρος της – μη – ευθύνης να πέφτει στους λογιστές/φοροτεχνικούς και στα στελέχη μισθοδοσίας των επιχειρήσεων.

Είναι τεχνικά και επιστημονικά αδύνατον, να ολοκληρωθεί μια τόσο χρονοβόρα διαδικασία εντός 30 ημερών για το σύνολο της χώρας και παράλληλα να εφαρμοστεί ομαλά το νέο πλαίσιο υποβολής του ψηφιακού ωραρίου ιδιαίτερα για κλάδους και κατηγορίες επαγγελμάτων με μόνιμες μεταβολές (επισιτιστικά καταστήματα, εμπορικά καταστήματα, βιομηχανίες με βάρδιες κ.ά.)

O όμιλος Epsilon Net που σήμερα εξυπηρετεί την συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων σε συστήματα μισθοδοσίας και διαχείρισης ανθρωπίνων πόρων, είναι καθόλα έτοιμος στο τεχνολογικό σκέλος εναρμόνισης με την απογραφή και το ψηφιακό ωράριο, όπως επίσης έχει προβεί και σε πάνω από 30 ενημερωτικές δράσεις σε όλη τη χώρα όπου παρακολούθησαν περισσότερα από 30.000 στελέχη της αγοράς και μέσα από αυτή τη διαδικασία έγινε αποδέκτης αντιδράσεων, παραπόνων, απογοήτευσης αλλά και αδυναμίας προσαρμογής στο νέο νομοθετικό πλαίσιο σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.

Είναι επιβεβλημένο λοιπόν έστω και στο παρά πέντε να:

  • Δοθεί μια επίσημη απάντηση για το αν θα δοθεί παράταση αν και η χορήγηση παράτασης είναι η μοναδική ορθή απόφαση που μπορεί να παρθεί
  • Διευκρινιστούν όλες αυτές οι περιπτώσεις γύρω από την απογραφή και το ψηφιακό ωράριο που μέχρι σήμερα δεν έχουν απάντηση
  • Ξεκινήσει η καμπάνια ενημέρωσης του συνόλου του επιχειρηματικού κόσμου

 

Υ.Γ. είναι άξιον απορίας το ότι δόθηκε παράταση 3ων μηνών για Τράπεζες & Super Market ενώ εδώ υπάρχει η επιμονή στο να ολοκληρωθεί η διαδικασία μέσα σε 1 μήνα

Επιχειρήσεις: Τρόποι βελτίωσης της ρευστότητας

Η ρευστότητα μιας επιχείρησης αποτελεί μια πολύ πιο δύσκολη και σύνθετη υπόθεση από το παρεμβαίνουν κάθε τόσο οι μέτοχοι με κεφαλαιακές ενέσεις προς την εταιρεία, γεγονός που συχνά μειώνει την αποδοτικότητα των ιδίων κεφαλαίων, αλλά επίσης συντελεί στη διαιώνιση αντιοικονομικών κινήσεων, καθώς κρύβει ουσιαστικά «κάτω από χαλί» αδυναμίες που υπάρχουν στον τρόπο λειτουργίας της εταιρείας, θέτοντας σε κίνδυνο τη μακροχρόνια ανταγωνιστικότητά της.

Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχουν επιχειρηματίες που επιδιώκουν να μην έχουν τόσο άνετη ρευστότητα στις εταιρείες τους, αλλά «ισολογισμούς που να ιδρώνουν» έτσι ώστε να μην σταματήσει το management να βρίσκεται σε εγρήγορση.

Για να βελτιώσει κάποιος τη ρευστότητα μιας εταιρείας, η εύκολη λύση είναι να προχωρήσει σε αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου με καταβολή μετρητών, ή έστω -αν μπορεί- να εξασφαλίσει δανεισμό (κατά προτίμηση μακροπρόθεσμο) είτε από τις τράπεζες, είτε από την αγορά ομολόγων. Στη μέθοδο του δανεισμού θα προσθέταμε και αυτή του sale and lease back, δηλαδή της πώλησης και επανεκμίσθωσης ακινήτου της εταιρείας.

Υπάρχουν φυσικά και πιο δύσκολοι τρόποι, για όποιον θέλει να βελτιώσει τη ρευστότητα της εταιρείας του, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται:

Πρώτον, η μείωση της περιόδου είσπραξης των απαιτήσεων της επιχείρησης από τους πελάτες της, ο δείκτης της οποίας (μετρούμενος σε ημέρες) υπολογίζεται ως

 

Στην ίδια κατεύθυνση λειτουργεί και η προσπάθεια αποφυγής επισφαλών απαιτήσεων, είτε μέσα από πολύ προσεκτική επιλογή πελατολογίου, είτε χρησιμοποιώντας το εργαλείο της ασφάλισης πιστώσεων.

Δεύτερον, η συρρίκνωση της μέσης περιόδου αποθεματοποίησης των προϊόντων και των πρώτων υλών της επιχείρησης (αυτός μειώνεται και μέσα από επενδύσεις που μπορεί να υλοποιήσει μια εταιρεία στο κομμάτι των logistics και του μηχανολογικού εξοπλισμού, αλλά και μέσα από διαφοροποιημένες συμφωνίες πώλησης των προϊόντων με τους πελάτες), ο δείκτης της οποίας (μετρούμενος και αυτός σε ημέρες) υπολογίζεται σε:

 

Τρίτον, η αύξηση της μέσης περιόδου αποπληρωμής των προμηθευτών της εταιρείας, ο δείκτης της οποίας (μετρούμενος και αυτός σε ημέρες) υπολογίζεται σε:

Τέταρτος τρόπος είναι η εφαρμογή μεθόδων μείωσης του λειτουργικού και λοιπού κόστους, με αποτέλεσμα να περισσεύουν περισσότερα χρήματα προς όφελος της επιχείρησης.

 

Πέμπτος τρόπος είναι η μέθοδος του outsourcing, μέσω της οποίας πχ η εταιρεία θα μπορούσε να εκχωρήσει τις υπηρεσίες αποθήκευσης και διακίνησης σε τρίτους και έτσι η να ρευστοποιήσει ακίνητα και εξοπλισμό που ήδη χρησιμοποιούσε για το συγκεκριμένο σκοπό.

Τέλος, υπάρχουν και άλλοι μέθοδοι, όπως η πώληση θυγατρικών εταιρειών, η αποχώρηση από ζημιογόνα προϊόντα και δραστηριότητες, η υλοποίηση επενδύσεων που βελτιώνουν την παραγωγικότητα της επιχείρησης, κ.λπ.

Το συμπέρασμα λοιπόν που προκύπτει ότι πέρα από τη συνεχή παροχή κεφαλαίων από τους μετόχους και τις τράπεζες, υπάρχουν και άλλοι τρόποι βελτίωσης της ρευστότητας, οι οποίοι είναι πολύ πιο αποδοτικοί, αλλά λιγότερο εύκολοι στον εντοπισμό και την υλοποίησή τους.

Για παράδειγμα, η ρευστότητα βελτιώνεται μέσα από την αναδιάρθρωση των προσφερόμενων προϊόντων (πχ στροφή προς προϊόντα που απαιτούν μικρότερο χρόνο παραγωγής, αποθήκευσης και διάθεσης) και μέσα από αλλαγή των αγορών στις οποίες απευθυνόμαστε (πχ συνήθως οι εγχώριες ιδιώτες πελάτες αποπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους νωρίτερα σε σχέση με το Ελληνικό Δημόσιο, ή οι πελάτες του εξωτερικού ταχύτερα από τους αντίστοιχους Έλληνες).

Γενικότερα, όταν οι εταιρείες εξετάζουν τα αποτελέσματα που επιτυγχάνουν ανά business unit, δεν θα πρέπει να περιορίζονται μόνο στο κομμάτι της κερδοφορίας που επιτυγχάνει κάθε επιμέρους προσφερόμενο προϊόν ή υπηρεσία, αλλά επίσης το πόσα κεφάλαια απασχολεί, άρα τι «κοστίζει» αυτό σε ρευστότητα και το πώς επηρεάζει την αποδοτικότητα των χρησιμοποιούμενων κεφαλαίων της εταιρείας.

Ας πάρουμε το παράδειγμα της εταιρείας του παρατιθέμενου πίνακα που διαθέτει τέσσερα προϊόντα. Στον πίνακα, αναφέρονται οι πωλήσεις κάθε προϊόντος, τα κέρδη προ φόρων και τόκων που αποφέρει (EBIT, Earnings Before Interest Taxes), καθώς και την αποδοτικότητά του επί των κεφαλαίων που χρησιμοποιεί, είτε αυτά είναι ίδια, είτε δανειακά.

Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι το ότι όλα τα προϊόντα προσφέρουν λειτουργική κερδοφορία στην επιχείρηση, πλην όμως το προϊόν Α’ είναι αυτό με τη χαμηλότερη λειτουργική κερδοφορία και το υψηλότερα απασχολούμενα κεφάλαια. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αν δεν υπάρχουν λόγοι ευρύτερης στρατηγικής, ή συμπληρωματικότητας των προϊόντων, τότε η εταιρεία θα μπορούσε να σταματήσει την παραγωγή του προϊόντος Α, ενισχύοντας δραστικά τη ρευστότητά της (δραστική συρρίκνωση των απασχολούμενων κεφαλαίων) και χωρίς ουσιαστικά να επιδεινώσει την καθαρή της κερδοφορία (από το ΕΒΙΤ θα πρέπει να αφαιρεθούν οι τόκοι πριν φτάσουμε στο προ φόρων αποτέλεσμα).

 

Business Units εταιρείας          
  Προϊόν Α Προϊόν Β Προϊόν Γ Προϊόν Δ Σύνολο
Πωλήσεις 100 80 70 60 310
ΕΒΙΤ 2 5 6 7 20
Απασχολούμενα κεφάλαια 250 120 100 100 570
ΕΒΙΤ/Απασχ. Κεφάλαια 0,8% 4,2% 6,0% 7,0% 3,5%

Μεγάλο ρόλο στη ρευστότητα επίσης, παίζει και η ψηφιοποίηση των εργασιών μιας εταιρείας. Ας υποθέσουμε τον πωλητή μιας βιομηχανίας, ο οποίος γυρίζει καθημερινά τα super market της πόλης, αφήνοντας τα προϊόντα της εταιρείας του και υπολογίζοντας το ύψος των νέων παραγγελιών. Χωρίς ψηφιοποίηση εργασιών, θα πρέπει να επιστρέψει στην εταιρεία του το απόγευμα, να δουλέψει υπερωριακά καταγράφοντας τις νέες παραγγελίες, οι οποίες θα δοθούν την επόμενη ημέρα στο τμήμα παραγγελιών για να εκτελεστούν την μεθεπόμενη. Αυτό σημαίνει επιπλέον κόστος μισθοδοσίας και καθυστέρηση ανταπόκρισης στη ζήτηση με αποτέλεσμα είτε την απώλεια πωλήσεων (ο πελάτης θα βρει άδεια ράφια) είτε την ανάγκη για επιπλέον αποθέματα στα ράφια των super market, άρα μεγαλύτερα αποθέματα για τη βιομηχανία και άρα σπατάλη ρευστότητας. Αντίθετα, αν ο πωλητής μπορεί να λειτουργήσει εξ’ αποστάσεως και να δώσει την παραγγελία άμεσα κατά τη στιγμή που βρίσκεται στο χώρο του super market, τότε θα αποφευχθεί υπερωριακός χρόνος και η παραγγελία θα φτάσει στο «ράφι» μία ημέρα νωρίτερα.

 

 

Ένα άλλο παράδειγμα, είναι η χρήση υποδειγμάτων προβλέψεων πωλήσεων σε βραχυχρόνιο χρονικό διάστημα, έτσι ώστε να αποφεύγεται η υπεραποθεματοποίηση, αλλά και το βαρύτατο κόστος των επιστροφών σε περίπτωση που μιλάμε για προϊόντα με ημερομηνία λήξεως που δεν πρόλαβαν να πωληθούν έγκαιρα.

Τρέξτε να προλάβετε: Σύνταξη πριν από τα 62 για 21 κατηγορίες ασφαλισμένων

Τρέξτε να προλάβετε: Σύνταξη πριν από τα 62 για 21 κατηγορίες ασφαλισμένων

Σύνταξη πριν από τα 62 μπορούν να πάρουν φέτος 21 κατηγορίες ασφαλισμένων κάνοντας χρήση των ευνοϊκών διατάξεων που καταργούνται από την 1.1.2022. Από την ημερομηνία αυτή και μετά έρχονται ανατροπές στα όρια ηλικίας με την κατάργηση των μεταβατικών διατάξεων που θα πλήξουν χιλιάδες ασφαλισμένους. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, μέχρι το 2022 υπάρχουν δυνατότητες για ευνοϊκότερα όρια ηλικίας εφόσον έχουν κατοχυρωθεί κάποια συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Από το 2022 και μετά το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης ανεβαίνει για όλους στα 67 έτη για 15 έτη ασφάλισης και στα 62 για 40 έτη ασφάλισης.

Πάντως επειδή υπάρχει σύγχυση σχετικά με την κατάργηση από 1/1/2022 των μεταβατικών ορίων για τη χορήγηση συντάξεων, θα πρέπει να διευκρινιστούν τα εξής:

1. Οι ασφαλισμένοι οι οποίοι μέχρι 31/12/2021 έχουν θεμελιώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης (δηλαδή όριο ηλικίας και έτη ασφάλισης) δεν θίγονται από τις ρυθμίσεις που επιβάλλει η ισχύουσα νομοθεσία και μπορούν να συνταξιοδοτηθούν και μετά την 1/1/2022 οποτεδήποτε, χωρίς κανέναν περιορισμό με βάση τις ευνοϊκές διατάξεις.

2. Η κατάργηση αφορά όσους δεν έχουν θεμελιώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης μέχρι 31/12/2021 (όριο ηλικίας και έτη ασφάλισης).

Ειδικοί στην κοινωνική ασφάλιση εκτιμούν ότι έρχεται νέο κύμα φυγής στη σύνταξη. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι αιτήσεις για κύρια σύνταξη, στον ΕΦΚΑ, τον περασμένο μήνα ξεπέρασαν τις 19.500, σημαντικά αυξημένες σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα. Σημειώνεται πως έως τα τέλη του Ιουνίου 2020 οι ληξιπρόθεσμες (δηλαδή για πάνω από 3 μήνες) εκκρεμείς αιτήσεις για κύρια σύνταξη είχαν ανέλθει σε 146.406. Οι εκκρεμείς ληξιπρόθεσμες εκκρεμείς επικουρικές συντάξεις τον ίδιο μήνα είχαν ανέλθει σε 91.280.

Οι 21 κατηγορίες

Ειδικότερα οι 21 κατηγορίες ασφαλισμένων που έχουν τη δυνατότητα συνταξιοδότησης με τις ισχύουσες ειδικές διατάξεις σε ηλικία κάτω των 62 ετών είναι οι εξής:

1. Μητέρες στο ΙΚΑ και στα Ταμεία ΔΕΚΟ -τραπεζών με 5.500 ένσημα και ανήλικο μέχρι 31/12/2012 που έχουν συμπληρώσει μέχρι τον Αύγουστο του 2015 τα όρια ηλικίας των 50, 52 ή 55 ετών για μειωμένη και 55, 57 ή 60 ετών για πλήρη. Ανά περίπτωση χορηγείται μειωμένη ή πλήρης σύνταξη. Για τη μειωμένη η περικοπή είναι 30% επί της εθνικής σύνταξης, δηλαδή 115 ευρώ.

2. Μητέρες στα Ταμεία ΔΕΚΟ – τραπεζών με τουλάχιστον 25ετία και ανήλικο μέχρι 31/12/2012 που έχουν συμπληρώσει μέχρι τον Αύγουστο του 2015 τα όρια ηλικίας των 50, 52 ή 55 ετών για πλήρη σύνταξη.

3. «Παλαιοί» ασφαλισμένοι στα Ταμεία ΔΕΚΟ και τραπεζών – για πρώτη φορά πριν από το 1983 – με 35ετία μέχρι 31/12/2016 και 59 έτη ηλικίας με πλήρη σύνταξη.

4. «Παλαιοί» ασφαλισμένοι στα Ταμεία ΔΕΚΟ και τραπεζών – για πρώτη φορά πριν από το 1983 – με 35ετία μέχρι 31/12/2017 και 59 έτη και 6 μήνες ηλικίας με πλήρη σύνταξη.

5. «Παλαιοί» ασφαλισμένοι στα Ταμεία ΔΕΚΟ και τραπεζών – για πρώτη φορά πριν από το 1983 – με 35ετία μέχρι 31/12/2018 και 60 έτη ηλικίας με πλήρη σύνταξη.

6. «Παλαιοί» ασφαλισμένοι στα Ταμεία ΔΕΚΟ και τραπεζών – για πρώτη φορά πριν από το 1983 – με 35ετία μέχρι 31/12/2019 και 60 έτη και 6 μήνες ηλικίας με πλήρη σύνταξη.

7. «Παλαιοί» ασφαλισμένοι στα Ταμεία ΔΕΚΟ και τραπεζών – για πρώτη φορά πριν από το 1983 – με 35ετία μέχρι 31/12/2020 και 61 έτη ηλικίας με πλήρη σύνταξη.

8. Ασφαλισμένοι (άνδρες / γυναίκες) στο ΙΚΑ με τουλάχιστον 4.500 ένσημα, 100 ανά έτος την τελευταία πενταετία, που συμπληρώνουν τα 62 έτη το 2020. Αποχωρούν με μειωμένη σύνταξη. Η μείωση είναι 30% επί της εθνικής σύνταξης, δηλαδή 115 ευρώ.

9. Ασφαλισμένοι στα Ταμεία ΔΕΚΟ και τραπεζών με τουλάχιστον 25 έτη ασφάλισης, 750 ημέρες ανά έτος την τελευταία 5ετία, που συμπληρώνουν τα 62 το 2020. Αποχωρούν με μειωμένη σύνταξη κατά 115,2 ευρώ.

10. Γυναίκες στο ΙΚΑ με 4.500 ένσημα εκ των οποίων 3.600 στα βαρέα το 2010 και ηλικία 55 ετών με πλήρη σύνταξη.

11. Γυναίκες στο ΙΚΑ με 4.500 ένσημα εκ των οποίων 3.600 στα βαρέα το 2012 και ηλικία 57 ετών με πλήρη σύνταξη.

12. Ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ με 4.500 ένσημα εκ των οποίων 3.600 στα βαρέα και ηλικία 62 ετών με πλήρη σύνταξη.

13. Ανδρες στο ΙΚΑ με 4.500 ένσημα εκ των οποίων 3.600 στα οικοδομικά και ηλικία 60 ετών με πλήρη σύνταξη.

14 Ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ με 10.500 ένσημα (πραγματικά ή και πλασματικά) μέχρι 31/12/2011 και ηλικία 61 ετών με πλήρη σύνταξη.

15. Ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ με 10.500 ένσημα (πραγματικά ή και πλασματικά) μέχρι 31/12/2012 και ηλικία 61 έτη και 3 μήνες με πλήρη σύνταξη.

16. Ανδρες στο ΙΚΑ με 10.500 ένσημα εκ των οποίων 7.500 στα βαρέα μέχρι 31/12/2020 και ηλικία 60 ετών. Αποχωρούν με μειωμένη σύνταξη και «πέναλτι» 46 ευρώ.

17. Ανδρες στο ΙΚΑ με 10.500 ένσημα εκ των οποίων 7.500 στα βαρέα μέχρι 31/12/2013 και ηλικία 58 έτη και 9 μήνες. Αποχωρούν με μειωμένη σύνταξη και «πέναλτι» 46 ευρώ.

18. Ανδρες στο ΙΚΑ με 10.500 ένσημα εκ των οποίων 7.500 στα βαρέα μέχρι 31/12/2013 και 60 έτη και 9 μήνες ηλικίας με πλήρη σύνταξη.

19. Ανδρες στο ΙΚΑ με 10.500 ένσημα εκ των οποίων 7.500 στα βαρέα μέχρι 31/12/2014 και ηλικία 59 έτη και 6 μήνες. Αποχωρούν με μειωμένη σύνταξη και «πέναλτι» 46 ευρώ.

20. Ανδρες στο ΙΚΑ με 10.500 ένσημα εκ των οποίων 7.500 στα βαρέα μέχρι 31/12/2014 και 61 έτη και 6 μήνες ηλικίας με πλήρη σύνταξη.

21. Ανδρες στο ΙΚΑ με 10.500 ένσημα εκ των οποίων 7.500 στα βαρέα μετά την 1/1/2015 και 62 έτη ηλικίας με πλήρη σύνταξη.

Ας μιλήσουμε για κάτι διαφορετικό….

Σε συνεργασία με τους Φοροτεχνικούς Ηλία Χατζηγεωργίου και Παναγιώτη Τσουκαλά -Τζίκα

Την Τετάρτη που μας πέρασε κατατέθηκε ο προϋπολογισμός του κράτους στη Βουλή για το έτος 2019. Βάσει του προϋπολογισμού εκτιμάται ότι το πρωτογενές πλεόνασμα του 2018 πρόκειται να φθασει στο 3,98% του ΑΕΠ έως το τέλος του χρόνου, έναντι του στόχου που ήταν το 3,5%, ενώ οι προβλέψεις για το 2019 δείχνουν ότι θα φθάσει στο 3,9%, έναντι του στόχου 3,6% που ορίζεται από την Ενισχυμένη εποπτεία. Στο πλεόνασμα αυτό συμπεριλαμβάνονται και τα δημοσιονομικά μέτρα που έχει σκοπό να λάβει η Κυβέρνηση για την ελάφρυνση των φορολογούμενων.

Τα μέτρα αυτά είναι:

  • Επίδομα στέγασης και δανείου πρώτης κατοικίας.
  • Μείωση ασφαλιστικών εισφορών στους ελεύθερους επαγγελματίες.
  • Επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών στους νέους έως 24 ετών.
  • Πρόσληψη 4.500 εκπαιδευτικών για το πρόγραμμα ειδική αγωγή.
  • Μετατροπή συμβάσεων σε αόριστου χρόνου 3.000 εργαζομένων στο πρόγραμμα βοήθεια στο σπίτι.
  • Μείωση ΕΝΦΙΑ (μεσοσταθμικά κατά 10%)
  • Μείωση φόρου εισοδήματος Νομικών Προσώπων από 29% σε 25% σταδιακά, σε βάθος τετραετίας, από το 2019.
  • Μείωση φορολογίας διανεμόμενων κερδών από 15% που είναι σήμερα σε 10%. αλλά από το 2020.

Είναι μέτρα που είχαν εξαγγελθεί σχεδόν στο σύνολό τους στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.

Όμως όλα αυτά είναι υπολογισμένα χωρίς να γίνεται η περαιτέρω προγραμματισμένη περικοπή συντάξεων κύριων και επικουρικών, όπως αναφερόταν στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής και χωρίς να συμπεριλαμβάνεται μια πολύ σημαντική παράμετρος, η όποια εμφανίζεται τώρα κι έρχεται να ταράξει τα νερά.

Μέχρι και σήμερα έχουν υποβληθεί από τους συνταξιούχους πάνω από 600.000 αιτήσεις, είτε χειρόγραφα, στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, είτε ηλεκτρονικά, μέσω της κεντρικής ιστοσελίδας του ΕΦΚΑ. Με τις αιτήσεις αυτό που «κερδίζουν» είναι η παράταση της παραγραφής του δικαιώματος διεκδίκησης αναδρομικών συντάξεων, κύριων και επικουρικών, καθώς επίσης δώρων, επιδομάτων, αλλά και της Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης που κρατείται από τη σύνταξη. Οι εν λόγω αιτήσεις μέχρι το τέλος του έτους αναμένεται να έχουν πολλαπλασιαστεί.

Απαρχή όλων αυτών είναι οι Αποφάσεις του Συμβούλιου της Επικρατείας 2287-2090/2015, καθώς επίσης και μια σειρά Αποφάσεων του Ελεγκτικού Συνεδρίου, οι οποίες έρχονται να ανοίξουν τον δρόμο της διεκδίκησης όλων αυτών των περικοπών που έχουν γίνει από το 2012 μέχρι σήμερα.

Ας δούμε όμως αναλυτικά τι ακριβώς έχει συμβεί:

Με τις Αποφάσεις 2287 και 2290/2015 του ΣτΕ και την Απόφαση 3037/2018 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης κρίνονται αντισυνταγματικές οι περικοπές που έγιναν στις κυρίες και επικουρικές συντάξεις που υπερβαίνουν αθροιστικά τα 1.000€. Εξίσου αντισυνταγματική κρίνεται και η περικοπή των δώρων Χριστουγέννων –Πάσχα και του επιδόματος καλοκαιριού.

Οι περικοπές αυτές είχαν επέλθει με δυο νομοθετήματα συγκεκριμένα με τους Ν.4051/2012 και Ν.4093/2012, με τους οποίους προχώρησε η χώρα μας στην εφαρμογή του Δεύτερου Μνημονίου.

Εν συνεχεία, με την Απόφαση 244/2017 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου που δημοσιεύθηκε στις 09/02/2017 κρίθηκε αντισυνταγματική και η Ειδική Εισφορά Αλληλεγγύης, η οποία επιβλήθηκε κλιμακωτά σε ποσοστό 3-10% σε όλους τους συνταξιούχους με τους Ν.3863/2010 και 3865/2010, ενώ το ποσοστό της αυξήθηκε σε 6-14% κλιμακωτά με τους Ν.3986/2011 και Ν.4002/2011.

Σύμφωνα με τα όσα τονίζουν και οι ειδικοί επί των θεμάτων συνταξιοδότησης, υπάρχει μια σειρά σημαντικών παραμέτρων που θα πρέπει να ληφθούν υπόψιν από όλους τους συνταξιούχους που πρόκειται να μπουν στον αγώνα της διεκδίκησης των αναδρομικών.

Πιο αναλυτικά τονίζουν ότι:

1. Μόνο όσοι συνταξιούχοι έχουν κάνει αγωγή κατά του Δημοσίου προ της δημοσίευσης της Απόφασης του ΣτΕ 10/06/2015 έχουν δικαίωμα απαίτησης των αναδρομικών από το 2013. Οι αγωγές που έγιναν μετά την 10/06/2015 και θα εκδικαστούν τώρα, θα αξιώνουν ποσά αναδρομικά από την 11/06/2015 έως και σήμερα.

2. Με την Απόφαση 1388/2018 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου δεν δίνεται το δικαίωμα στους συνταξιούχους οι οποίοι λάμβαναν συντάξεις και επιδόματα άνω των 2.500€ να απαιτήσουν τα δώρα που καταργήθηκαν με τον Ν.3847/2010.

3. Όσοι συνταξιούχοι έχουν κάνει αγωγή κατά του Δημοσίου προ της δημοσίευσης της Απόφασης 244/2017 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, έχουν δικαίωμα απαίτησης της Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης που επιβλήθηκε ως έκτακτη, αναδρομικά από το 2010. Οι αγωγές που έγιναν μετά την 09/02/2017 και θα εκδικαστούν τώρα, θα αξιώνουν την καταβολή της Εισφοράς αναδρομικά από 09/02/2017 εώς σήμερα και την περικοπή της από τούδε και στο εξής.

4. Σε περίπτωση θανόντα συνταξιούχου, έχουν το δικαίωμα της διεκδίκησης των αναδρομικών οι κληρονόμοι με κατάθεση της αίτησης χειρόγραφα, επισυνάπτοντας και κάποιο πιστοποιητικό π.χ. πιστοποιητικό εγγυτέρων συγγενών, δημοσιευόμενη διαθήκη.

5. Επίσης, θα πρέπει να επισημανθεί ότι όσοι συνταξιούχοι καταθέσουν αίτηση, είτε χειρόγραφα, είτε ηλεκτρονικά, το μόνο που θα πετύχουν είναι το δικαίωμα της αξίωσης της μη παραγραφής με το πέρας της πενταετίας εώς τέλος του χρόνου και μόνο αυτό. Για να προχωρήσουν και στη διεκδίκηση των χαμένων αναδρομικών, δώρων, αλλά και της Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης, θα πρέπει με την υποβολή της αίτησης, εντός έξι (6) μηνών, να υποβάλλουν και αγωγή, ατομική ή ομαδική κατά του Δημοσίου, στην οποία να διεκδικούν τα συγκεκριμένα ποσά αναλυτικά.

Είναι λογικό το συγκεκριμένο θέμα να παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού ο ρυθμός υποβολής των αιτήσεων για τα αναδρομικά αυξάνεται ραγδαία τον τελευταίο καιρό. Εάν αυτό συνδυαστεί και με τις αγωγές που έχουν υποβληθεί και θα υποβληθούν σίγουρα και στο μέλλον, δεν θα απασχολήσει μόνο τα Δικαστήρια την επόμενη πενταετία, αλλά και το Δημόσιο. Ανάλογα και με τις αποφάσεις που θα ληφθούν μπορεί να δημιουργηθεί μια μεγάλη τρύπα ελλείματος, η οποία θα εκμηδενίζει τα επιθυμητά πρωτογενή πλεονάσματα που θα πρέπει να παρουσιάζονται στους προϋπολογισμούς. Σαφώς μια πολιτική απόφαση μπορεί να κλίσει το θέμα αυτό σχετικά αναίμακτα, ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει κάποια επίσημη τοποθέτηση.

Κλείνοντας, θα πρέπει να τονίσουμε ότι κάνοντας μια πρόχειρη ανάγνωση του προϋπολογισμού για το έτος 2019, δεν είδαμε πουθενά να γίνεται αναφορά στο πολυπόθητο θέμα μιας νέας μαζικής ρύθμισης οφειλών τύπου 100 δόσεων, όμοιας με αυτής του Ν.4321/2015. Μέσω αυτής, εάν εφαρμοστεί, θα μπορέσουν αρκετοί φορολογούμενοι να τακτοποιήσουν τις υποχρεώσεις τους προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά θα μπορέσουν κι αυτά με τη σειρά τους να ξεμπλοκάρουν μία σειρά πολιτών που αυτήν τη στιγμή βρίσκονται υπό το καθεστώς αναγκαστικών μέτρων, εισπράττοντας ταυτόχρονα χρήματα.

Καλό ΣΚ σε όλους!

5+1 συμβουλές από τους πιο επιτυχημένους επιχειρηματίες του κόσμου

Πέντε συμβουλές για την επιχείρηση σας από τους πιο διάσημους και επιτυχημένους επιχειρηματίες του κόσμου φιλοξενεί άρθρο στο περιοδικό της εταιρείας Regus που ασχολείται με την προσφορά χώρων εργασίας σε επιχειρήσεις.

Η επιλογή αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, αν αναλογιστεί κανείς, πως από το 1989, οπότε ιδρύθηκε, η Regus, εξυπηρετεί περισσότερες από 100 χώρες, βρίσκεται στην κορυφή του κλάδου παροχής έτοιμων χώρων εργασίας και μέσα στο 2018 θα εγκαινιάσει νέο co-working χώρο στην Αθήνα.

1) Εμπιστευθείτε τους άλλους

«Καθώς κοιτάμε μπροστά στον επόμενο αιώνα, οι ηγέτες θα είναι εκείνοι που ενδυναμώνουν τους άλλους».
Bill Gates, Microsoft

Ο Bill Gates ήταν 20 χρόνων όταν ξεκίνησε η Microsoft. Από τον Σεπτέμβρη του 2017, ήταν ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Η προσέγγισή του στην ηγεσία επικεντρώνεται στην ενδυνάμωση των άλλων γύρω του. Αυτό μπορεί να είναι πιο σημαντικό από το να έχετε όλες τις απαντήσεις ή απλά να κάνετε καλή δουλειά μόνοι σας.

Το να παρέχετε στα μέλη της ομάδας σας την ελευθερία να λαμβάνουν τις δικές τους αποφάσεις, να αξιοποιούν τις δικές τους ικανότητες και να επιτυγχάνουν τους δικούς τους στόχους, μπορεί να σας βοηθήσει να επιτύχετε μακροπρόθεσμα.

2) Να είστε ανθεκτικοί

«Μερικές φορές η ζωή σας χτυπάει στο κεφάλι με ένα τούβλο. Μην χάσετε την πίστη».
Steve Jobs, Apple

Ο αείμνηστος Steve Jobs ήταν μόλις 21 ετών όταν ίδρυσε την Apple. Αν και απολύθηκε εννέα χρόνια αργότερα, επέστρεψε και έγινε διευθύνων σύμβουλος μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας παγκοσμίως.

Αυτό το απόσπασμα από την ομιλία του στους απόφοιτους του Πανεπιστημίου του 2005, αντικατοπτρίζει την εργασιακή του ηθική, η οποία ήταν η επιμονή και ανθεκτικότητα στο να συνεχίσει να καινοτομεί και να παραμείνει αφοσιωμένος στους στόχους του.

3) Δημιουργήστε ισχυρή ομάδα

«Δεν έχει σημασία πόσο υπέροχο είναι το αρχικό προϊόν ή η ιδέα σας, αν δεν μπορείτε να δημιουργήσετε μια μεγάλη επιχείρηση, τότε το προϊόν σας δεν θα διαρκέσει».
Brian Chesky, Airbnb

Ο Brian Chesky εγκαινίασε την Airbnb όταν ήταν 27 ετών. Πήρε προσωπικά συνέντευξη από τους πρώτους 300 υπαλλήλους της εταιρείας. Αισθάνεται με πάθος ότι η δημιουργία ομάδας και η οικοδόμηση μιας ισχυρής εταιρικής κουλτούρας είναι εξίσου σημαντικά με τη δημιουργία ενός μοναδικού προϊόντος. Αν και μπορεί να χρειαστεί χρόνος και επένδυση, θα αποπληρωθεί μακροπρόθεσμα.

4) Δημιουργήστε ανατροφοδότηση

«Σκεφτείτε συνεχώς πώς θα μπορούσατε να κάνετε καλύτερα τα πράγματα και ρωτήστε τον εαυτό σας».
Elon Musk, SpaceX/Tesla

Ο Elon Musk ξεκίνησε την πρώτη του εταιρεία λογισμικού δικτύου στα 24 χρόνια του. Η αξία της εταιρείας πυραύλων SpaceX εκτιμάται σήμερα σε περισσότερα από 20 δισ. δολάρια.

Οι συμβουλές του είναι να δώσουμε ένα παράδειγμα ειλικρινούς και συχνής ανατροφοδότησης ως αποτελεσματικό τρόπο αποφυγής λαθών, συνεχώς βελτιώνοντας και ανακαλύπτοντας νέες ευκαιρίες.

5) Ρισκάρετε

«Ο μεγαλύτερος κίνδυνος δεν αναλαμβάνει κανέναν κίνδυνο … Σε έναν κόσμο που αλλάζει πολύ γρήγορα, η μόνη στρατηγική που εγγυάται την αποτυχία δεν αναλαμβάνει κινδύνους».
Mark Zuckerberg, Facebook

Ο Mark Zuckerberg ξεκίνησε το Facebook από το δωμάτιό του στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ όταν ήταν 19 χρονών. Ο διευθύνων σύμβουλος του Facebook δήλωσε σε συνέντευξή του πέρυσι ότι, για οποιαδήποτε απόφαση, θα υπάρχει πάντα η επιτυχία και η αποτυχία.

Όμως, μακροπρόθεσμα, αν μια εταιρεία είναι στάσιμη, είναι εγγυημένο ότι θα αποτύχει και δεν θα καταφέρει να επιβιώσει. Ο μόνος τρόπος για να αποφύγετε αυτό είναι να αναλάβετε ρίσκα.

+1 συμβουλή

Με αφορμή τα παραπάνω η Κατερίνα Μάνου, γενική διευθύντρια της Regus για την Ελλάδα, Βουλγαρία & Κύπρο θέλησε να θυμίσει τα λόγια του Ben Silbermann, συνιδρυτή και CEO της Pinterest, ο οποίος είχε πει:

«Μη δέχεστε πολλές συμβουλές. Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν πολλές συμβουλές να δώσουν … γενικεύουν όσα έχουν κάνει και έχουν πει και τα ονοματίζουν στρατηγική που οδήγησε στην επιτυχία».

Γιατί σε τελική ανάλυση … «Υπάρχουν πολλές στρατηγικές και συμβουλές εκεί έξω από εκείνους που έχουν πετύχει, οι οποίες μπορούν να προσφέρουν χρήσιμη καθοδήγηση και έμπνευση, αλλά τελικά, το δικό σας μονοπάτι στην επιτυχία δεν θα είναι κανενός άλλου, παρά μόνο δικό σας».

in.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μελέτη Καραμούζη (Eurobank): Οι 4 λόγοι που καθυστερούν την επιστροφή στην ανάπτυξη

Ο σημαντικός ρόλος της αξιοπιστίας και της εμπιστοσύνης στην άσκηση οικονομικής πολιτικής: H περίπτωση της Ελλάδας
Η ασυνέπεια στην υλοποίηση του προγράμματος προσαρμογής, η καθυστέρηση στην υλοποίηση κρίσιμων μεταρρυθμίσεων, το λάθος μείγμα οικονομικής πολιτικής και η έλλειψη ιδιοκτησίας στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, περιορίζουν τους βαθμούς ελευθερίας και τη διαπραγματευτική δύναμη στις συζητήσεις με τους επίσημους πιστωτές, ενισχύουν τη δυσπιστία των αγορών, αυξάνουν το οικονομικό και κοινωνικό κόστος, ενώ καθυστερούν την επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη και την προοπτική, παρατηρεί σε νέα ανάλυσή της η Eurobank, συγγραφείς της οποίας είναι ο Νικόλαος Καραμούζης  Πρόεδρος Eurobank και της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών και ο Αντώνης Κουλεϊμάνης, Group Strategy της Eurobank Ergasias.
Η Ελλάδα συμπληρώνει σχεδόν μια δεκαετία πρωτοφανούς σε διάρκεια και ένταση ύφεσης, με βαρύτατο κοινωνικό και οικονομικό κόστος, καθώς και οκτώ χρόνια εφαρμογής μνημονίων και προγραμμάτων προσαρμογής.
Ωστόσο, μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του τρίτου προγράμματος στήριξης, διαφαίνεται, για πρώτη φορά μετά το 2014, ότι οι διεθνείς αγορές αλλά και οι πολίτες της χώρας αποκτούν σταδιακά μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις αναπτυξιακές προοπτικές της Ελλάδας και στις πιθανότητες οριστικής εξόδου από την κρίση.
Αυτό άλλωστε επιβεβαιώθηκε από την πρόσφατη επιστροφή της χώρας στις διεθνείς αγορές, μετά από τρία χρόνια αποκλεισμού, με την επιτυχή έκδοση κυβερνητικού ομολόγου πενταετούς διάρκειας.
Σύμφωνα με τη μελέτη, παράπ το άνευ προηγουμένου κοινωνικό και οικονομικό κόστος προσαρμογής, παρά το γεγονός ότι έχει επιτευχθεί σημαντική μακροοικονομική προσαρμογή και έχουν εξαλειφθεί οι μεγάλες μακροοικονομικές ανισορροπίες που οδήγησαν στην κρίση, παρά την υλοποίηση δεκάδων μεταρρυθμίσεων, όπως πιστοποιείται και από διεθνείς δείκτες, η χώρα παραμένει για σειρά ετών σε οικονομική στασιμότητα και σε καθεστώς μνημονίων, επιτροπείας και αβεβαιότητας.
Η ταχύτατη υποβάθμιση της πιστοληπτικής διαβάθμισης από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης, κυρίως λόγω των μεγάλων μακροοικονομικών ανισορροπιών κατά την αρχική περίοδο της κρίσης διέκοψε βίαια την πρόσβαση της χώρας  στις διεθνείς αγορές.
Ως αποτέλεσμα της εξέλιξης αυτής, η απόδοση του ελληνικού δεκαετούς κρατικού ομολόγου ανήλθε σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα, ιδιαίτερα σε περιόδους αυξημένης αβεβαιότητας και κινδύνων.
Επί του παρόντος, η Ελλάδα διατηρεί τη χαμηλότερη πιστοληπτική διαβάθμιση στην Ευρωζώνη, πολύ χαμηλότερη του «investment grade», και πληρώνει τα υψηλότερα ασφάλιστρα κινδύνου στα κυβερνητικά της ομόλογα για άντληση κεφαλαίων από τις διεθνείς αγορές.
Παράλληλα, παρά τις βελτιώσεις που έχουν σημειωθεί, παραμένουν σε ισχύ οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων, οι τιμές κινητών και ακινήτων αξιών έχουν υποχωρήσει σημαντικά, η στενότητα ρευστότητας και η στασιμότητα στην επιστροφή καταθέσεων συνεχίζονται, το ύψος των μη εξυπηρετούμενων δανείων παραμένει σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα, ενώ η πρόσβαση στις διεθνείς αγορές χρήματος και κεφαλαίου παραμένει περιορισμένη.
Επιπλέον, αποδυναμώθηκαν τα συναλλακτικά ήθη, με την επικράτηση σε σημαντικό βαθμό κουλτούρας καθυστέρησης ή αποφυγής εκπλήρωσης των υποχρεώσεων, τόσο από το δημόσιο, με τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του να προσεγγίζουν αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ, όσο και από τον ιδιωτικό τομέα με την ανάπτυξη του φαινομένου των στρατηγικών κακοπληρωτών.
Είναι εντυπωσιακό ότι η Ελλάδα παραμένει η μόνη χώρα της λεγόμενης περιφέρειας της Ευρωζώνης που δεν έχει κατορθώσει ακόμα να εξέλθει των μνημονίων, σε αντίθεση με όλες τις άλλες χώρες που αναγκάστηκαν να εφαρμόσουν αντίστοιχα προγράμματα προσαρμογής, όπως η Ιρλανδία, η Κύπρος και η Πορτογαλία.
Οι τελευταίες έχουν καταφέρει όχι μόνο να εξέλθουν των μνημονίων και της επιτροπείας, αλλά να έχουν αποκαταστήσει την απρόσκοπτη πρόσβασή τους στις διεθνείς αγορές χρήματος και κεφαλαίου με ανταγωνιστικό κόστος.
Επιπροσθέτως, έχουν επιστρέψει σε ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης και σε περιβάλλον οικονομικής σταθερότητας και προοπτικής.

Συμπέρασμα

Η ελληνική κρίση έχει τη μεγαλύτερη διάρκεια και μεγαλύτερο βάθος από όλες τις άλλες κρίσεις ευρωπαϊκών κρατών στην μετά-Lehman περίοδο και ακόμα, μετά από οκτώ χρόνια, δεν έχει ολοκληρωθεί η επιστροφή στην κανονικότητα και τη σταθερή αναπτυξιακή προοπτική.
Σε διάφορα χρονικά σημεία αυτής της κρίσης διαφαινόταν εκτόνωση και λόγοι αισιοδοξίας, όπως στις αρχές του 2014.
Ωστόσο, τόσο οι πολιτικές επιλογές και εξελίξεις μετά το καλοκαίρι του 2014, όσο και το επιδεινούμενο μακροοικονομικό περιβάλλον επέτειναν τους κινδύνους και την αβεβαιότητα, τραυμάτισαν περαιτέρω την εμπιστοσύνη των διεθνών αγορών, αμφισβήτησαν την αξιοπιστία της οικονομικής πολιτικής και καθυστέρησαν την έξοδο από την κρίση, ενώ μεγέθυναν το κοινωνικό και οικονομικό κόστος.
Η περίπτωση της Ελλάδας επιβεβαιώνει ότι, η ανάκτηση και διατήρηση της εμπιστοσύνης των διεθνών αγορών, η διαμόρφωση αξιοπιστίας οικονομικής πολιτικής και η απρόσκοπτη πρόσβαση στη διεθνή χρηματοδότηση αποτελούν καθοριστικούς επιταχυντές εξόδου της χώρας από την κρίση, ισχυρό διαπραγματευτικό εργαλείο με τους πιστωτές και κρίσιμους συντελεστές επιτυχίας του οικονομικού προγράμματος και της αναπτυξιακής προοπτικής.
Η ασυνέπεια στην υλοποίηση του προγράμματος προσαρμογής, η καθυστέρηση στην υλοποίηση κρίσιμων μεταρρυθμίσεων, το λάθος μείγμα οικονομικής πολιτικής και η έλλειψη ιδιοκτησίας στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, περιορίζουν τους βαθμούς ελευθερίας και τη διαπραγματευτική δύναμη στις συζητήσεις με τους επίσημους πιστωτές, ενισχύουν τη δυσπιστία των αγορών, αυξάνουν το οικονομικό και κοινωνικό κόστος, ενώ καθυστερούν την επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη και την προοπτική.
Η Ελλάδα, ατυχώς, επιβεβαίωσε αυτή την προσέγγιση, χωρίς να διαμορφώσει ένα ελκυστικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, με μεγάλο κόστος για την οικονομία, την κοινωνία και κυρίως τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα.
Η πρόσφατη μείωση των αβεβαιοτήτων και των κινδύνων και η βελτίωση των μακροοικονομικών προοπτικών που πιστοποιείται από τα βελτιούμενα μακροοικονομικά δεδομένα, τις προσδοκίες των αγορών και από την έκδοση κυβερνητικού 5ετούς ομολόγου στις διεθνείς αγορές, αποτελούν σίγουρα μία θετική εξέλιξη.
Ώστόσο η χώρα ακόμα απέχει από το να βασίσει την χρηματοδότηση της οικονομίας της στην ικανότητά της να εκδίδει χρέος με ανταγωνιστικό, χαμηλό κόστος, ανεξάρτητα από την πρόοδο στην εφαρμογή του 3ου προγράμματος, όπως αυτή πιστοποιείται μέσα από τις αξιολογήσεις των πιστωτών.
Είναι κρίσιμο για το μέλλον της χώρας να γεφυρώσουμε έγκαιρα και αποφασιστικά, με κατάλληλες πολιτικές, το έλλειμμα αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης που συνεχίζει να υπάρχει σήμερα στις διεθνείς αγορές για την Ελλάδα, σε σχέση και με τους άλλους Ευρωπαίους εταίρους μας, ώστε να συνεχίσουμε την πορεία ομαλοποίησης της οικονομικής ζωής της χώρας με χαμηλότερο κόστος και μεγαλύτερα οφέλη.
Αυτό προϋποθέτει τη συνεπή υλοποίηση των συμφωνηθέντων με τους πιστωτές και την εφαρμογή χωρίς καθυστερήσεις ενός εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων και αναπτυξιακών πρωτοβουλιών με ευρύτερες συναινέσεις, με στόχο την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, με βασικούς άξονες τις ιδιωτικές επενδύσεις, την εξωστρεφή δυναμική της οικονομίας, τα διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά και υπηρεσίες και την ελληνική βιομηχανία και αγροτική παραγωγή.
Είναι επίσης κρίσιμο και καθοριστικό να διαμορφώσουμε ελκυστικές θεσμικές και οικονομικές συνθήκες για άσκηση παραγωγικής δραστηριότητας, τις ιδιωτικές επενδύσεις, τις καινοτόμες δράσεις, τις εξωστρεφείς δραστηριότητες και την προσέλκυση σημαντικών ξένων κεφαλαίων.
Το τελευταίο είναι ιδιαιτέρως αναγκαία εξέλιξη, λαμβάνοντας υπόψη την κατάρρευση της εγχώριας ιδιωτικής αποταμίευσης και τη στενότητα ρευστότητας του τραπεζικού τομέα, ώστε να διασφαλίσουμε την ταχεία επιστροφή της χώρας σε ισχυρή αναπτυξιακή τροχιά.
Η ανάπτυξη θα συμβάλει στην εξομάλυνση των μεγάλων προβλημάτων της ανεργίας, της φτώχειας, του υψηλού δημοσίου χρέους και των επισφαλών τραπεζικών δανείων που αντιμετωπίζει η χώρα μας.
Τέλος, προϋπόθεση για όλα τα παραπάνω είναι η πολιτική σταθερότητα και η αταλάντευτη υιοθέτηση από την ευρύτερη δυνατή οικονομική, πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία όλων των μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται για να επιστρέψουμε στην οικονομική και κοινωνική κανονικότητα και στις ανοικτές αγορές, χωρίς περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων και να ξαναγίνουμε ένα ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς μνημόνια και επιτροπείες.
Μια χώρα με ισχυρή αναπτυξιακή προοπτική, που θα πάρει το μέλλον στα χέρια της, στηριζόμενη στα σημαντικά μας συγκριτικά πλεονεκτήματα, στον ιδιωτικό τομέα και τις ανταγωνιστικές αγορές, στις ανεκμετάλλευτες δυνατότητες των παραγωγικών της δυνάμεων και τις μεγάλες ικανότητες και δεξιότητες του ανθρώπινου δυναμικού της.
Έχουμε τη δυνατότητα, αλλά και την ευκαιρία, να μετατρέψουμε τα επόμενα δέκα χρόνια για τη χώρα μας σε περίοδο ισχυρής οικονομικής ανάκαμψης, δημιουργώντας μια σύγχρονη, ανταγωνιστική, ανοικτή και παραγωγική οικονομία για τους πολλούς, με αποτελεσματική κοινωνική πολιτική και προστασία στα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα.

www.bankingnews.gr

Όταν πολίτες αυτοκτονούν επειδή δε λαμβάνουν τα δεδουλευμένα τους, τότε η χώρα έχει «πιάσει πάτο»…

Οι περισσότεροι επιχειρηματίες είναι «θύματα» όχι της κρίσης, αλλά της αλαζονείας και της κακοδιαχείρισης τον καιρό των «παχιών αγελάδων»…
Έπρεπε να χαθεί άλλη μία ζωή για να ασχοληθούμε εκ νέου με τους εργοδότες που αν και -φαινομενικά τουλάχιστον- μπορούν να πληρώσουν τους εργαζομένους τους, απλά δεν το κάνουν.
Γιατί;
Γιατί τους δίνει αυτή τη δυνατότητα η μη σαφής νομοθεσία, ο αποδιοργανωμένος και «σάπιος» κρατικός μηχανισμός, η βολική περίσταση της οικονομικής κρίσης και, το κυριότερο, η γενικότερη ελληνική νοοτροπία που αποθεώνει την ανευθυνότητα, την ασυδοσία και το προσωπικό συμφέρον.
Πριν από τέσσερις ημέρες λοιπόν, μία 42χρονη γυναίκα στα Γιαννιτσά έβαλε τέλος στη ζωή της λόγω της οικονομικής ασφυξίας που της προκάλεσε η μη καταβολή των δεδουλευμένων, επί 15 μήνες, από την αλυσίδα πολυκαταστημάτων «Καρυπίδης».
Να σημειωθεί ότι ο όμιλος Καρυπίδη εξαγόρασε το 2014 τα σουπερμάρκετ «Αρβανιτίδης», διαθέτει 131 σούπερ μάρκετ (με περίπου 1.400 υπαλλήλους), τα οποία βρίσκονται σχεδόν όλα στη Βόρεια Ελλάδα, με σημαντικότερη παρουσία σε Θεσσαλονίκη (50 σημεία), σε Χαλκιδική, Πιερία, Πέλλα και Ημαθία.
Το υπουργείο Εργασίας είχε βάλει από το 2016 «εμπρός» την υπόθεση της εταιρείας, με αφορμή και την αίτηση για υπαγωγή στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα, προκειμένου να διερευνηθεί το πώς βρίσκονται πόροι για την πληρωμή άλλων εργαζομένων του ομίλου «Καρυπίδης» (όπως η «Karipidis Pallets»), όταν στα πολυκαταστήματα υπάρχει αυτή η τραγική κατάσταση.
Μάλιστα, το υπουργείο κατέβαλε το ποσό των 1.000 ευρώ στους λογαριασμούς των απλήτωτων εργαζομένων, στις αρχές του 2017, που όμως δεν έλυσε το πρόβλημα.
Το παράδοξο βέβαια είναι ότι ο όμιλος επενδύει, την ίδια στιγμή, σε άλλες δραστηριότητες όπως η «ΠΑΕ Άρης», όπου ο κ. Θόδωρος Καρυπίδης είναι από το 2015 μεγαλομέτοχος και μετέπειτα, πρόεδρος.
Ωστόσο, ας μη μείνουμε σε αυτό μόνο το γεγονός, γιατί υπάρχουν χιλιάδες όμοια παραδείγματα στην υπόλοιπη Ελλάδα, ακόμη και από επιχειρήσεις που απασχολούν λιγότερα από 10 άτομα.
Σίγουρα όλοι γνωρίζουμε στον κύκλο μας ουκ ολίγους που έχουν μιλήσει για «κανόνια» τα οποία έχουν δεχθεί από τους εργοδότες τους, από λίγες εκατοντάδες έως και χιλιάδες ευρώ.
Και, βέβαια, η έλλειψη χρημάτων μπορεί να συμβάλει τα μέγιστα αρνητικά στη ζωή ενός πολίτη, ειδικά τη δύσκολη αυτή περίοδο.
Τις περισσότερες φορές οι άτυχοι πολίτες δεν μπορούν καν να διεκδηκήσουν τα δεδουλευμένα τους, καθώς δεν είναι σε θέση καν να αποδείξουν ότι εργάστηκαν στην εκάστοτε επιχείρηση, όντας ανασφάλιστοι.
Ως αποτέλεσμα, απλά δεν μπαίνουν στη διαδικασία να προσπαθήσουν, «χαρίζοντας» τα χρήματα στον κάθε επιτήδειο «επιχειρηματία».
Τα εισαγωγικά οφείλονται στο ότι επιχερηματίας ορίζεται ο απόλυτα νόμιμος, ως προς το κράτος και τους εργαζομένους.
Ακόμη όμως και ο εργαζόμενος να είναι ασφαλισμένος, οι επιχειρήσεις σταματούν τη δραστηριότητά τους χωρίς να κάνουν καταγγελίες συμβάσεων, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μην έχουν δικαίωμα σε επίδομα ανεργίας και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Ωστόσο, το ακόμη χειρότερο είναι ότι ορισμένοι πολίτες φοβούνται να διεκδηκήσουν τα δεδουλευμένα τους, διότι τρομάζουν μπροστά την «ισχύ» του εργοδότη.
Ισχύς;
Διασυνδέσεις με πρόσωπα εξουσίας και προστασία, είτε νομική είτε φυσική (σσ: μπράβοι)…
Υπενθυμίζεται ότι μιλάμε για χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που θυμόμαστε εν τέλει μόνο όταν έρθει η στιγμή να λάβουμε κάποια (υπο)δόση από τα πάμπολα δάνειά μας.
Ποτέ δεν μπήκαμε στον κόπο να αντιγράψουμε τα θετικά στοιχεία των ανεπτυσσόμενων χωρών της Ε.Ε., όπως η πλήρως οργανωμένη αγορά εργασίας που βασίζεται στην αξιοκρατία και τη νομιμότητα.
Κλείνει η παρένθεση.
Ωστόσο, δεν μπορεί να μην αναγνωριστεί ότι ορισμένοι από τους επιχειρηματίες που καθυστερούν τις πληρωμές των εργαζομένων αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες λόγω της κρίσης, αυτοί όμως (προσωπική άποψη…) αποτελούν μειοψηφία.
Οι περισσότεροι είναι απλά «θύματα» όχι της κρίσης, αλλά της αλαζονείας και της κακοδιαχείρισης τον καιρό των «παχιών αγελάδων».
Κι όταν βέβαια έχεις μάθει στα πιο εύκολα, είναι δύσκολο να συμβιβαστείς με τη νέα πραγματικότητα ή να αναλάβεις το κόστος των επιλογών σου.
Σε αντίθετο κλίμα, οι πλέον λίγοι συνεπείς εργοδότες στην αγορά εργασίας, «είναι μετρημένοι στα δάκτυλα».
Απλά είναι άξιοι αναφοράς, διότι τηρούν τα τυπικά σε μία δύσκολη συγκυρία, και κόντρα στο ότι η όλη παράλογη κατάσταση τους δίνει τη δυνατότητα να μην το κάνουν.
Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να παρανοηθεί και να φτάσουμε σε σημείο που να θεωρείται «χάρη» η τήρηση των αυτονόητων.
Το κράτος όμως τί κάνει για όλη αυτήν την κατάσταση;
Ότι έκανε πάντα, απολύτως τίποτα.
Μάλιστα, εδώ έρχεται και η πρόσφατη απόφαση (677/2017) του Αρείου Πάγου, βάσει της οποίας η μη καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών του μισθωτού, ακόμη και μακροχρόνια, δεν αρκεί από μόνη της να θεμελιώσει την έννοια της βλαπτικής μεταβολής των όρων της σύμβασης εργασίας του, «εκτός αν γίνεται δολίως και δη για να εξαναγκασθεί ο μισθωτός σε αποχώρηση από την εργασία του».

Η «ζούγκλα» της αγοράς εργασίας

Τη στιγμή που χιλιάδες εργαζόμενοι σε όλη την χώρα αντιμετωπίζουν καθυστέρηση στην καταβολή των δεδουλευμένων τους, εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι είναι ανασφάλιστοι.
Οι σχετικές έρευνες που έχουν γίνει από το 2013 και μετά, υπολογίζουν το ποσοστό των ανασφάλιστων από 25% έως και 40%, με τα διαφυγέντα έσοδα ετησίως για το κράτος να ξεπερνούν τα 2 δισ. ευρώ!
Βέβαια, υπάρχει μία φθίνουσα τάση από το 2015 και μετά, λόγω της εντατικοποίησης των ελέγχων.
Η ανεργία -σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τον Απρίλιο 2017- ανέρχεται στο 21,7% (έναντι 9,5% στην Ευρωζώνη), όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα υπολογίζει την «πραγματική» ανεργία της χώρα μας στο 31,3%.
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ε.Φ.Κ.Α. (στοιχεία για Οκτώβριο του 2016), το μέσο ημερομίσθιο σε ασφαλισμένους με πλήρη απασχόληση, ανέρχεται στα 50,97 ευρώ και ο μέσος μισθός στα 1.167,33 ευρώ.
Αντίστοιχα, στη μερική απασχόληση ανέρχονται σε 23,59 ευρώ και 388,56 ευρώ.

«Η κρίση δημιουργεί Κροίσους» και αυξάνει τις αυτοκτονίες

Τα περιστατικά αυτοκτονιών από το 2009 και μετά έχουν σαφέστατα αυξηθεί, ελέω της οικονομικής κατάστασης που έχει οδηγήσει πολλούς πολίτες στο περιθώριο.
Όπως έχει αναφέρει η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία, ο αριθμός των αυτοκτονιών -και απόπειρων- λόγω της οικονομικά δυσμενούς κατάστασης φτάνει ακόμη και το 30%.
Βέβαια, τα στοιχεία από υπηρεσία σε υπηρεσία και διαφέρουν, οπότε εμείς θα επισημάνουμε αυτά της ΕΛ.ΑΣ..
Ειδικότερα, την περίοδο 2009-2012 οι αυτοκτονίες στη χώρα μας ανήλθαν στις 3.124, ενώ το αντίστοιχο νούμερο για την περίοδο 2013-9μηνο 2016 φτάνει τις 2.042.
Επίσης, οι απόπειρες αυτοκτονίας ετησίως κυμαίνονται περίπου στις 500 με 800, σύμφωνα πάντα με τα ίδια στοιχεία.
Σε αυτό το σημείο, αξίζει να υπενθυμιστεί ότι, όπως είχαν επισημάνει οι ειδικοί στο 2ο Συνέδριο Ψυχικής Υγείας (2nd Mental Health Conference) τον Νοέμβριο 2016, το 2015 οι ασθενείς με κατάθλιψη στην Ελλάδα ξεπέρασαν τους 500.000, ήτοι το 5% του πληθυσμού.

www.bankingnews.gr

The Greek suntan

Μου ήταν λίγο δύσκολο να αποδώσω έναν Ελληνικό τίτλο, επειδή οι λέξεις είναι τελείως αλληγορικές. Καλοκαίρι, καυτός ήλιος, παιχνίδια κάτω από τον καυτό ήλιο, μόνο που ο ήλιος τελικά είναι φίλος όταν προσέχεις, αλλιώς καίει.

Στην Ελληνική ταινία που σάρωσε τα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, ο Κωστής (Μάκης Παπαδημητρίου), έχοντας ζήσει μια ζωή «τραμπολίνο» όπως μάλλον υπονοεί ο σκηνοθέτης, κάπως όπως και η χώρα μας, καταφέρνοντας να μπει σε μια από τις καλύτερες σχολές που διαθέτουν τα πανεπιστήμιά μας, ψηλώνοντας πολλούς πόντους και με φτερά ολάνοιχτα, κάποτε καταφέρνει να γίνει το ποθούμενο, γιατρός. Μάλλον το ποθούμενο όχι μόνον από τον ίδιο αλλά και από το ευρύτερο οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον, όπου για δεκαετίες γιατρός στην Ελλάδα σήμαινε (και ίσως ακόμα σημαίνει), άτομο ιδιαίτερης ευφυΐας και επιμονής, μεθοδικό, που καταφέρνει και περνάει στην ιατρική, καταξιώνεται μέσα από ένα επάγγελμα – λειτούργημα και τελικά αποτελεί τον κρυφό πόθο, γυναικών ή ανδρών ανάλογα με το φύλο ή τα γούστα, κάθε Έλληνα ή Ελληνίδας, που βλέπει μέσα από αυτή την συνένωση την καταξίωση, την ευδαίμονα επιβίωση και την ετερόφωτη προβολή.

Μόνο που η ιστορία δεν εξελίσσεται έτσι και ο γιατρός σε προσωπικό επίπεδο δεν τα καταφέρνει και πολύ καλά. Δυστυχώς πολλά πράγματα, όπως και η μόρφωση, από ένα σημείο και μετά γίνονται ταξικά. Ταξικά φυσικά όχι με την έννοια του πού μένουν οι γονείς σου ή τι δουλειά κάνουν, αλλά πόσα κερδίζουν ή πόσα διαθέτουν έτσι ώστε το ατομικό σου ταλέντο να μην τελειώσει ξαφνικά με την απόκτηση ενός πτυχίου ιατρικής, νομικής, πολυτεχνείου, οικονομικών ή ότι άλλο. Η κοινωνική διαστρωμάτωση είναι θέμα οπτικής. Αν δύο καθηγητές, δημόσιοι υπάλληλοι ανήκουν στην μεσαία τάξη και είναι σεβαστοί για το τι προσφέρουν στην κοινωνία, ο μεγαλοαγρότης του κάμπου σε ποιά κοινωνική τάξη ανήκει; Απλώς, είναι δύο ασύνδετοι κόσμοι. Η κοινωνική καταξίωση δεν συνάδει ενίοτε με την οικονομική ευρωστία, οπότε τα δύο κοινωνικά υποσύνολα δεν τέμνονται. Άλλοι κόσμοι. Αν όμως τα παιδιά τους καταφέρουν και έχουν την ίδια αξιόλογη μόρφωση στην Ελλάδα, η συνέχεια πλέον είναι θέμα πραγματικό. Ο γιός ή κόρη του μεγαλοαγρότη θα συνεχίσει τις σπουδές του σε ένα εξέχον πλην όμως πολυδάπανο ανώτατο ίδρυμα της αλλοδαπής, ο δε εκ «καλής» με την απλή έννοια της λέξης εκπορευόμενος βλαστός, θα παραμείνει εν Ελλάδι, αναμένοντας μέχρι μέσης ηλικίας ή και λίγο περισσότερο να ανοίξει καμιά θέση μέσω ΑΣΕΠ, να βρεθεί καμιά θέση για πρακτική του στιλ χειρουργός ήθελα να γίνω αλλά αφού βρέθηκε θέση για παιδίατρος… Εν τω μεταξύ, ο γόνος της ταπεινής πλην όμως πλούσιας αγροτικής οικογένειας θα έχει κάνει άλλα τέσσερα – πέντε έτη σπουδών σε εξειδικευμένα ιδρύματα, θα έχει αποκτήσει γνώσεις και ειδικότητες προχωρημένες και τελικά, η εύθραυστη υποτιθέμενη κοινωνική δομή της χώρας θα ανατραπεί, επειδή άμα τη επιστροφή ο εξ’ αλλοδαπής επιστήμων θα μπορεί να κερδίζει πολλαπλάσια από τον πρώην συμφοιτητή του, μισθωτό παιδίατρο ιατρικού κέντρου.

Πρώτη παρατήρηση: Ο Έλλην της μεσαίας ή ανώτερης τάξης μπορεί να είναι μεγαλοαστός εκ κούνιας που συνέχισε την οικογενειακή παράδοση και διέσωσε ή αύξησε την οικογενειακή περιουσία (κάτι που συνήθως συναντάται στις οικογένειες των εφοπλιστών), ή απλώς «κογιότ» που διαδρομίζεται καθημερινά σε βουλευτικά γραφεία, ανεβοκατεβαίνει σε Υπουργεία, κάνει κολλητήρι σε όποιον έχει εμφανιστεί στην τηλεόραση, παρεμβαίνει δεικτικά και πάντοτε με διαφορετικές θέσεις σε όποιον τολμά να καταθέτει άποψη στο διαδίκτυο, αποφεύγοντας επιμελώς να αναπτύσσει δικές του απόψεις. Πώς να το κάνουμε, κριτική είναι εύκολο να κάνεις αλλά δύσκολο να δέχεσαι, έχεις μάθει από τη μαμά σου και από τον μπαμπά σου να μην σε αμφισβητούν.

Επειδή την ταινία την έχουν δει σχεδόν όλοι και όσοι δεν την είδαν το συνιστώ ανεπιφύλακτα, θα σταθώ σε μερικά ασήμαντα πλάνα. Προς επίρρωση όλων των ανωτέρω, στο μικρό νησάκι που έχει τοποθετηθεί ως αγροτικός ιατρός ο Κώστας (1.200 ευρώ μικτά μηνιαίως, με δωρεάν παραχώρηση οικίσκου από την Κοινότητα επειδή διαφορετικά ο Κοινοτάρχης θα έκανε τον παιδίατρο, ορθοπεδικό, γυναικολόγο και σίγουρα οδοντίατρο), σκάει μύτη παλιός συμφοιτητής. Ο τύπος έχει φύγει στην Αμερική για κάποια χρόνια, πήρε ειδικότητα πλαστικού χειρούργου, απέκτησε σύζυγο προδιαγραφών, τέκνο και οικιακή βοηθό, καθώς και εξοχικό στον βράχο καταμεσής του Αιγαίου, που το καλοκαίρι μεταμορφώνεται σε παράδεισο. Αμοιβή 1.200 ευρώ την επίσκεψη, άσπρα – μαύρα, με ή χωρίς PoS. Το Ελληνικό όνειρο έχει μια ειδοποιό διαφορά με το Αμερικάνικο. Απαιτεί χρηματοδότηση. Από εκεί και πέρα η ταξική ανατροπή αν αυτή θεωρηθεί μόνο ως αντιστοιχία της οικονομικής, είναι άμεση. Θα μου πείτε, δεν είναι έτσι. Πιθανώς, αλλά ξαναλέω εξαρτάται από ποια οπτική γωνία το βλέπεις. Ξέρετε, η αποκάλυψη έρχεται όταν υφίσταται ερωτική διεκδίκηση του ιδίου ατόμου. Ο τρώγων χυλόπιτα, εκτός και αν είναι τελείως για την Ανίτα, απορεί πως η «επισπεύδουσα» προτίμησε τον κοντό με αραιή κόμη κύριο, πλαδαρή μπυροκοιλίτσα και μυτούλα ως μικρό μπουγατσομάχαιρο, ενώ αυτός, ένα και ογδόντα πέντε παλικάρι (ή δίμετρη κοπελιά αν ισχύει το αντίθετο), χτυπιέται ολομερής στα σιδεράδικα (γυμναστήρια ειδικευόμενα σε body building). Η απάντηση είναι απλή, είναι θέμα λε(φ)τού χαρακτήρα.

Δεύτερη παρατήρηση: Αν όλα είναι ήσυχα και γενικά τα πράγματα πάνε καλά και εμείς είμαστε κοινωνικώς ορθοί. Αν στραβώσει κάτι, τότε διαταράσσεται η ψυχολογική μας πλατφόρμα και τα κακά γονίδια, ανεξάρτητα έθνους, φύλου, χρώματος κ.λπ. εμφανίζονται ως διά μαγείας και γινόμαστε αυτό που λένε «άλλος άνθρωπος». Μπούρδες. Ο ίδιος άνθρωπος από τη σκοτεινή του πλευρά.

Το ότι ο Κώστας της ταινίας πάσχει από χρονίζουσα κατάθλιψη είναι κάτι παραπάνω από εμφανές. Το ότι οι σχέσεις του με το άλλο φύλο είναι περισσότερο οπτικές χωρίς φυσικά αυτό να γεμίζει την καταπιεσμένη του λίμπιντο, είναι πρόδηλο. Το ότι το όλο μείγμα ανθρώπου (σάρκας, πνεύματος, συναισθημάτων, θέλω…) είναι έτοιμο να εκραγεί, είναι κάτι περισσότερο από αναμενόμενο. Απλώς λείπει το ερέθισμα. Μέχρι που το ερέθισμα κάνει την εμφάνισή του υπό μορφή τουρίστριας, Ελληνίδας της αλλοδαπής, ελαφρώς έως σπανίως ενδεδυμένης και έτοιμης ανά πάσα στιγμή να συνάψει στενές, στενότατες διαπροσωπικές σχέσεις. Φαντάζομαι ότι χειρότερο για τον Κώστα από την Άννα, είναι η τρελοπαρέα της, κάτι σαν παλιά Ελληνική ταινία με τον Τζανετάκο, αλλά στο τελείως γυμνό, όπου ο αγέρωχος εραστής του pornhub παθαίνει την πλάκα της ζωής του, γυρνώντας συνεχώς με το σοβρακάκι – μαγιό του ανάμεσα σε γυμνούς, νοιώθοντας αμηχανία, φόβο σύγκρισης και γενικά άβολα. Κάπου εδώ πιστεύω ότι σκάει και ο τίτλος της ταινίας Suntan. Νοιώθει γυμνός και απροστάτευτος παντού, όχι μόνο στα επίμαχα σημεία. Πασαλείβεται με NIVEA σαν δερματάκι μωρού, επειδή ουσιαστικά θέλει να κρυφτεί ο ίδιος κάτω από το παχύ στρώμα κρέμας, προσποιούμενος ότι φοβάται το έγκαυμα.

Τρίτη παρατήρηση: Τα μεταξωτά μαγιό θέλουν και μεταξωτά οπίσθια. Κοινώς μην μπλέκεις αφού ξέρεις ότι στο τέλος θα τα κάνεις…. Ή αλλιώς «που πας ρε Καραμήτρο», με κάθε συνωνυμία φυσικά να μην προέρχεται από πρόθεση του γράφοντα.

Γιατί μου θυμίζει λίγο τη χώρα η όλη κατάσταση; Θα μου πείτε πάλι εκεί το πας; Μάλλον δίκιο έχετε, αλλά νοιώθω πως με πήραν στο πάρτι για σερβιτόρο και εγώ νόμιζα πως ήμουν ο επίσημος καλεσμένος. Και να πεις ότι δεν τους κάναμε καλό τραπέζι; Πάνω σε ένα αεροπλάνο για μερικά χρόνια ήταν η κα. Αγγελοπούλου και μοίραζε. Να πεις πως δεν τους κάναμε τα κέφια; Το καλύτερο γήπεδο Badminton. Να πεις ότι δεν γλεντούσαμε παρέα; Όλος ο πολιτικός κόσμος της αλλοδαπής από εδώ πέρασε και μας έδινε τα εύσημα για το τι φοβερό οικονομικό μοντέλο είναι αυτό και πως τα καταφέρνετε έτσι, θέλετε να σας δώσουμε δάνειο; Πόσα σαράντα, μα τι να σας κάνουν σαράντα πάρτε ογδόντα και τα βρίσκουμε αργότερα, όποτε θέλετε εσείς…

Τελικά, όσο αντηλιακό και αν βάλεις, η μεγάλη έκθεση στον ήλιο προκαλεί εγκαύματα. Το παιχνίδι με τα συναισθήματα θέλει έλεγχο, ειδικά όταν δεν τα ελέγχεις, αλλά νομίζεις πως τα ελέγχεις. Το παιχνίδι με τα διεθνή οικονομικά θέλει γνώση και την απλή αρχή της οικονομίας ότι «ακόμα και ένα πιάτο φαγητό που σου προσφέρεται δωρεάν, κάποιος το έχει πληρώσει». Φυσικά, επειδή τα χρήματα ερχόταν από παντού, προσπαθούσαμε να βρούμε το «ηθικό έρεισμα». Τόση αγάπη και αναγνώριση δεν την αντέχαμε. Ήτανε επειδή ήμασταν ευφυέστατοι σαν λαός, επειδή οι πρόγονοί μας εφηύραν την Δημοκρατία, επειδή αναπτυσσόμασταν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς βάσει των δικών μας στατιστικών, ή έτσι, επειδή απλά ήμασταν ωραίοι τύποι και ξέραμε να γλεντάμε; Συνονθύλευμα ανίατων σκέψεων μεταξύ Greek Hot lover (στάσου μύγδαλα κ.λπ.), σουβλάκι, τζατζίκι, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου, Ελληνική καπατσοσύνη, αφελών ξένων, μονόχνωτων Γερμανών…

Τέταρτη παρατήρηση: Το αντηλιακό δεν έπιασε. Ο Κώστας, όση αντηλιακή κρέμα και αν έβαλε, τελικά δεν μπόρεσε να κρύψει και να καταχωνιάσει τα συναισθήματά του που ήταν καταστροφικά και για αυτόν αλλά και για την Άννα. Πόσες φορές δεν γνωρίσαμε ανθρώπους που καιρό μετά απορούσαμε και μισούσαμε την ώρα και την στιγμή που συνυπήρξαμε. Το ψυχολογικό τους υπόβαθρο άργησε να φανεί.

Στο επόμενο Eurogroup θα κάνουμε ακόμα μια προσπάθεια να επουλώσουμε τα δικά μας εγκαύματα. Το αντηλιακό ήταν fake (μαϊμού) και τώρα πονάμε. Τουλάχιστον, την επόμενη φορά, αν υπάρξει επόμενη φορά, ίσως κάτι διδαχθούμε. Μόνο που μέχρι τότε πρέπει να πληρώνουμε. Και το τίμημα είναι δυσβάσταχτο για εμάς, τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας… Καλό κουράγιο που μας ευχήθηκαν στην αρχή της ιστορίας και εμείς γελούσαμε.

Λογιστής ο άνθρωπος για όλες τις δουλείες

Στα 27 χρόνια που ασκώ το επάγγελμα του λογιστή – φοροτεχνικού έχω δει κι έχω δει.

Είμαι ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές.

Αφορμή για να γράψω τις παρακάτω γραμμές αποτέλεσαν δυο γεγονότα που είχαμε την προηγούμενη εβδομάδα.

Το πρώτο που είναι και το σοβαρότερο ήταν ο άγριος ξυλοδαρμός του συναδέλφου στην Καλαμπάκα.

Όπως άκουσα στα δελτία ειδήσεων, συνάδελφος δέχτηκε επίθεση από φορολογούμενο, διότι, όπως ισχυρίζεται, ο λογιστής του είχε προκαλέσει οικονομική ζημιά.

Νομίζω πως η πράξη αυτή του φορολογούμενου είναι από όλους καταδικαστέα.

Ας έρθουμε όμως για λίγο στη θέση του συναδέλφου:

Αυτός, όπως και όλοι μας, καλείται να απαντήσει επί παντός επιστητού.

Το Υπουργείο Οικονομικών και η ΑΑΔΕ, το Εργασίας, το Ανάπτυξης, κ.λπ., καθημερινά εκδίδουν Εγκυκλίους, Αποφάσεις, Γνωμοδοτήσεις, συνήθως αμφιλεγόμενες, τις οποίες ο λογιστής – φοροτεχνικός πρέπει να τις γνωρίζει και να τις εφαρμόζει…

Φτάνει αυτό; Όχι!

Θα πρέπει να γνωρίζει ακόμα ότι και ο πελάτης του πραγματοποιεί συγκεκριμένες ενέργειες για τις οποίες τις περισσότερες φορές είναι πλημμελώς ενημερωμένος ή και καθόλου ενημερωμένος.

Είναι ο ίδιος, που στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ψάχνεται να καταλάβει τι έχει κάνει ο επιχειρηματίας, κυρίως ο μικρομεσαίος, ώστε να προσπαθήσει να τον προστατεύσει και μάλιστα τις περισσότερες φορές ενώ έχει μεγάλο υπόλοιπο οφειλής.

Ξεκινήσα έτσι, για να το συνδέσω με το πρόστιμο που δέχτηκε την προηγούμενη εβδομάδα επιχείρηση υγειονομικού ενδιαφέροντος, την οποία παρακολουθούμε, όταν ξαφνικά ο ιδιοκτήτης της αποφάσισε να αγοράσει ρακή χύμα και να την διαθέσει στο κατάστημά του.

Εμείς ως λογιστές, δεν είχαμε ενημερωθεί, ούτε είχαμε παραλάβει τα τιμολόγια, ενώ η συγκεκριμένη ρακή ήταν αγνώστου παραγωγού, από άγνωστη περιοχή της χώρας.

Εμείς λοιπόν θα έπρεπε να υποθέσουμε ότι ο πελάτης μας θα αγόραζε χύμα ρακή από μη πιστοποιημένο παραγωγό;

Μάλλον ο λογιστής – άνθρωπος για όλες τις δουλειές θα πρέπει να έχει και μαντικές ικανότητες. Αυτό είναι ένα νέο κομμάτι δουλειάς που μας έχει ανατεθεί.

Μπροστά λοιπόν στην καλοκαιρινή περίοδο, με τους ελέγχους να έχουν ήδη δρομολογηθεί, οι επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος θα πρέπει να γνωρίζουν κάποιες υγειονομικές διατάξεις που, δυστυχώς, κι αυτές εμείς θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε.

Το Υπουργείο Ανάπτυξης που μέχρι σήμερα δεν είχε ασχοληθεί με τον ιδιωτικό τομέα, στον τομέα των ελέγχων έχει βγει παγανιά.

Τι έγινε λοιπόν στην επιχείρηση;

Κλιμάκιο του Υπουργείου Ανάπτυξης έκανε έλεγχο σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.4177/2013 και της Υ.Α. Α2-718/28.7.2014. Μετά την ολοκλήρωση του ελέγχου, το κλιμάκιο απέδωσε στην επιχείρηση την έκθεση ελέγχου όπου αναγραφόταν η παράβαση που είχε υποπέσει η επιχείρηση.

Η παράβαση ήταν «μη αναγραφή επί του τιμοκαταλόγου ένδειξης χώρας προέλευσης και του παραγωγού για το πωλούμενο είδος ρακή χύμα κατά παράβαση του άρθρου 91 παρ. 4στ». Φυσικά, μόλις ολοκληρώθηκε ο έλεγχος ακολούθησε το τηλέφωνο από τον ιδιοκτήτη του καταστήματος στον λογιστή, αφού, όπως υποχρεώνει ο νόμος, η ελεγκτική αρχή απέδωσε και την κλήση προς ακρόαση στον παραβάτη.

Σε καμία περίπτωση δεν επικροτούμε την άποψη ότι ο λογιστής είναι για τα πάντα, άλλωστε έχουμε συστήσει πολλές φορές ότι η σχέση με τον πελάτη και οι εργασίες πρέπει να απεικονίζονται σε έγγραφη σύμβαση. Καλό θα ήταν όμως, ειδικά τώρα, την καλοκαιρινή περίοδο, όπου οι έλεγχοι θα ενταθούν με κύριο στόχο τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, να υπενθυμίσουμε στους συναδέλφους τι αναφέρει η σχετική απόφαση σε κάποια βασικά σημεία, αφού κατά πάσα πιθανότητα σε αυτούς θα γίνει το γνωστό τηλεφώνημα του ελέγχου:

Άρθρο 90 Τήρηση Τιμοκαταλόγων

1. Οι υπεύθυνοι των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος οφείλουν να τηρούν τιμοκατάλογο. Οι τιμοκατάλογοι συντάσσονται υποχρεωτικά στην ελληνική γλώσσα και προαιρετικά σε μία ή περισσότερες ξένες γλώσσες.

2. Τα παραπάνω καταστήματα υποχρεούνται να αναρτούν τον τιμοκατάλογο σε εμφανές σημείο, στην εξωτερική όψη της κύριας εισόδου του καταστήματος. Για ξενοδοχεία και ξενοδοχειακά συγκροτήματα, ο τιμοκατάλογος πρέπει να αναρτάται στην εξωτερική όψη της κύριας εισόδου της αίθουσας όπου προσφέρονται τα είδη του τιμοκαταλόγου. Οφείλουν επίσης πριν από την παραγγελία να διαθέτουν τον τιμοκατάλογο σε κάθε πελάτη.

3. Από τις παραπάνω υποχρεώσεις εξαιρούνται τα παραδοσιακά καφενεία κατά την έννοια του Κ.Φ.Α.Σ. όπως κάθε φορά ισχύει, για τα οποία όμως ισχύει υποχρέωση ανάρτησης τιμοκαταλόγων σε εμφανές σημείο του καταστήματος, αναγράφοντας μόνο τα προσφερόμενα είδη και τις τιμές τους συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α.

4. Οι παραβάτες τιμωρούνται με διοικητικό πρόστιμο 1.000 ευρώ για έλλειψη τιμοκαταλόγου και 500 ευρώ για υπέρβαση ανά είδος. Τα πρόστιμα διπλασιάζονται σε περίπτωση υποτροπής.

Άρθρο 91 Ενδείξεις τιμοκαταλόγων

1. Στους τιμοκαταλόγους αναγράφονται όλα τα προσφερόμενα είδη “αλά-κάρτ” με τις αντίστοιχες τιμές τους συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Η ύπαρξη τιμοκαταλόγων με τιμές προ και μετά ΦΠΑ δεν συνιστά παράβαση

2. Στον τιμοκατάλογο αναγράφεται σε εμφανές σημείο με κεφαλαία γράμματα, ίδιου μεγέθους με τη γραμματοσειρά των προσφερόμενων ειδών, η ένδειξη: «Ο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΕΑΝ ΔΕΝ ΛΑΒΕΙ ΤΟ ΝΟΜΙΜΟ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ (ΑΠΟΔΕΙΞΗ-ΤΙΜΟΛΟΓΙΟ)» και στην αγγλική γλώσσα (εφόσον τηρεί τιμοκατάλογο και στην αγγλική γλώσσα), την ένδειξη «CONSUMER IS NOT OBLIGED TO PAY IF THE NOTICE OF PAYMENT HAS NOT BEEN RECEIVED (RECEIPT – INVOICE)».

3. Τα αναγραφόμενα στους τιμοκαταλόγους φαγητά και σαλάτες προσφέρονται στους πελάτες: α. Με τη μερίδα. β. Με το κιλό. Στην περίπτωση αυτή σημειώνεται υποχρεωτικά η ένδειξη «με το κιλό» δίπλα στο αντίστοιχο είδος.

4. Στους τιμοκαταλόγους αναγράφονται απαραίτητα οι ακόλουθες ενδείξεις είτε μεμονωμένα, είτε κατά ομάδες φαγητών – ποτών, με τρόπο που να γίνεται αντιληπτή η διάκριση αυτή στον καταναλωτή:

α. Το είδος των ελαίων, και η χρήση τους,

β. «Κατεψυγμένο» κατά περίπτωση,

γ. «Προμαγειρευμένο» ή «Προτηγανισμένο», κατά περίπτωση,

δ. «Προϊόν Π.Ο.Π.» (Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης) ή «προϊόν Π.Γ.Ε.» (Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης), αποκλειστικά και μόνο για τα προϊόντα που ανήκουν επισήμως σε αυτές τις κατηγορίες. Απαγορεύεται η χρήση του όρου «Π.Ο.Π.», «Π.Γ.Ε» αν τα προϊόντα που διατίθενται δεν είναι τέτοια.

ε. Προκειμένου για συσκευασμένα ποτά (μπύρα, οίνος, εμφιαλωμένο νερό, αναψυκτικά, χυμοί, οινοπνευματώδη ποτά, σόδες) αναγράφεται επιπλέον και η ειδικότερη ονομασία του είδους με την οποία προσφέρεται στο εμπόριο (ετικέτα) και ο όγκος του περιεχομένου κάθε συσκευασίας σε mL.

στ. Ειδικότερα για τους οίνους και τα προϊόντα απόσταξης, που προσφέρονται στους καταναλωτές χωρίς να είναι εμφανής η συσκευασία τους, αναγράφεται υποχρεωτικά η χώρα προέλευσης και ο παραγωγός ή ο εμφιαλωτής τους όπως αυτά αναφέρονται στην επισήμανση (ετικέτα) των εν λόγω οίνων ή των προϊόντων απόσταξης, σύμφωνα με τους Κανονισμούς 1234/2007(άρθρο 118κε) και 607/2009 (άρθρα 55 και 56).

ζ. Προκειμένου για σαλάτες πάσης φύσεως, αναγράφονται η ονομασία κάθε σαλάτας όπως την ορίζει το κατάστημα και τα βασικά συστατικά που τη συνθέτουν.

5. Οι παραβάτες τιμωρούνται για έλλειψη ενδείξεων με διοικητικό πρόστιμο 500 ευρώ ανά παράβαση.

Ειδικά για το θέμα των χύμα διαθέσεων ο νόμος προβλέπει ότι επιτρέπεται η διάθεση τους υπό αυστηρές προϋποθέσεις και με βασικότερη όλων ο προμηθευτής να είναι πιστοποιημένος για αυτή την διαδικασία (αποστακτήριο κ.λπ.) και φυσικά να έχει πληρωθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης.

Επειδή όλοι μας λίγο πολύ έχουμε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, οι συνάδελφοι θα πρέπει να ρίξουν μια ματιά στον Νόμο4177/2013 και στις σχετικές αποφάσεις που τον ερμηνεύουν.

Μην ξεχνάμε ότι οι αρμόδιοι υπάλληλοι που διενεργούν τους ελέγχους έχουν καθήκοντα ειδικού ανακριτικού υπαλλήλου, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και σύμφωνα με τις αρμοδιότητες που αναφέρονται στην παρ. 1 του άρθρου39 του Ν. 3959/2011.

Και βέβαια, διαβάζοντας κάποιος τον νόμο, δεν νομίζω ότι υπάρχει εμπορικός κλάδος που να μένει εκτός – και δεν αναφέρομαι μόνο στα τρόφιμα και στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος.

Καλή δύναμη σε όλους και καλό τριήμερο!

Στο 25% του ΑΕΠ υπολογίζεται η «σκιώδης» οικονομία της Ελλάδας – Αφορμή η φορολογία

Η υπό εξέλιξη έρευνας του Παρατηρητηρίου Σκιώδους Οικονομίας πραγματοποιήθηκε σε πανελλαδικό δείγμα 15.000 ατόμων
Στο 25% του επίσημου ΑΕΠ υπολογίζεται η «σκιώδης» οικονομία της Ελλάδας, η οποία εκτιμάται ότι έχει αυξηθεί, παρότι οι έμμεσες μετρήσεις την εμφανίζουν μειωμένη στο 23,5%-24% τα τελευταία χρόνια, για λόγους που σχετίζονται μεταξύ άλλων με στατιστικά σφάλματα ή/και ανακρίβειες των έμμεσων μεθόδων μέτρησης.
Για παράδειγμα, δεν λαμβάνεται υπόψη η επίδραση των μεταναστευτικών ροών κλπ.
Τα παραπάνω απορρέουν από την έρευνα που παρουσίασε ο καθηγητής Βασίλης Βλάχος, διδάσκων του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
Η υπό εξέλιξη έρευνας του Παρατηρητηρίου Σκιώδους Οικονομίας πραγματοποιήθηκε σε πανελλαδικό δείγμα 15.000 ατόμων, στο πλαίσιο έργου του ερευνητικού προγράμματος «Θαλής».
Σύμφωνα με τον καθηγητή, οι βασικοί παράγοντες αύξησης του φαινομένου είναι η αίσθηση μη ανταποδοτικότητας των φορολογικών βαρών και έλλειψης δικαίου στην κατανομή τους, αλλά και οι ανεπαρκείς έλεγχοι, ενωώ ταυτόχρονα εντυπωσιακό πάντως είναι και το ποσοστό όσων δεν πληρώνουν φόρους και εισφορές… από ιδεολογία (υπολογίζεται γύρω στο 10%-20%), ενώ υψηλή εμφανίζεται γενικότερα η αδήλωτη εργασία.
Το ποσοστό των ερωτηθέντων που συμμετέχουν στη σκιώδη οικονομία κυμαίνεται κατά μέσο όρο γύρω στο 60% κι απογειώνεται στο 71,6% στην περίπτωση των ανέργων, με τα αντίστοιχα ποσοστά για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα να είναι 64,6%, 61,3% για τους συνταξιούχους, 60,7% για τους αυτοαπασχολούμενους, 57,3% για τους επιχειρηματίες και 51,8% για τους δημόσιους υπαλλήλους.
Οι επιχειρηματίες συγκεντρώνουν το υψηλότερο ποσοστό μεταξύ όσων κρίνουν ότι η δραστηριότητα στη “σκιά” της οικονομίας είναι δικαιολογημένη (52,4%), ενώ ακολουθούν: αυτοαπασχολούμενοι (50,4%), άνεργοι (46,7%), εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα (42,5%), δημόσιοι υπάλληλοι (32,4%) και συνταξιούχοι (30,7%).

Τα αίτια της φοροδιαφυγής

Τέσσερις στους δέκα Ελληνες θεωρούν τη δραστηριότητα στη σκιώδη οικονομία ώς δικαιολογημένη, για λόγους που σχετίζονται (πολλαπλές απαντήσεις) με τη μη ανταποδοτικότητα του υψηλού φορολογικού βάρους που επωμίζονται οι φορολογούμενοι (82,3%), την άδικη κατανομή του (77,1%) και τη χαμηλή ποσότητα και ποιότητα των δημόσιων υπηρεσιών (72%).
Ποσοστό 46,6% των ερωτηθέντων “κοιτάζει” τι πράττουν οι γύρω του, πριν αποφασίσει αν τελικά θα πληρώσει τους φόρους, περίπου το 42% εκτιμά ότι η ηθική αποθαρρύνει τη φοροδιαφυγή και 73,9% πιστεύει ότι το ίδιο κάνουν τα υψηλά πρόστιμα.
«Η συμμετοχή στη σκιώδη οικονομία προσδιορίζεται από τη διαφορά (σε μηνιαία βάση) ανάμεσα στα (επίσημα) έσοδα και τα έξοδα του νοικοκυριού.
Το έλλειμμα αυξάνει τις πιθανότητες συμμετοχής στη σκιώδη οικονομία (είτε μείωση των εξόδων από την π.χ. αγορά προϊόντων δίχως την έκδοση απόδειξης είτε αύξηση των εσόδων από μη δηλωμένο εισόδημα).
Η μεγάλη συμμετοχή στη σκιώδη οικονομία, παρά το γεγονός ότι οι πολίτες δηλώνουν ότι οι έλεγχοι την αποθαρρύνουν, σημαίνει ότι οι πολίτες θεωρούν την πιθανότητα ελέγχου πάρα πολύ μικρή», αναφέρει ο κ.Βλάχος.

Υψηλά ποσοστά αδήλωτης εργασίας

Όσον αφορά την αδήλωτη εργασία, η ανάλυση των δεδομένων που συγκέντρωσε το Παρατηρητήριο Σκιώδους Οικονομίας καταδεικνύει σύμφωνα με τον κ.Βλάχο υψηλά ποσοστά τόσο πλήρως αδήλωτης, όσο και μερικώς αδήλωτης εργασίας.
Για τη μερικώς δηλωμένη εργασία, η ανάλυση των δεδομένων καταδεικνύει ότι αυτή επικρατεί στην περίπτωση, πρώτον, του συνδυασμού της έλλειψης ελέγχων και του μεγέθους των φορολογικών και ασφαλιστικών εισφορών και, δεύτερον, των διαθέσιμων αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης κάτω των 30 ετών (υψηλή προφορά- χαμηλή ζήτηση, με αποτέλεσμα πολλοί πτυχιούχοι να εργάζονται στη σκιώδη οικονομία και μάλιστα σε θέσεις εργασίας πολύ χαμηλότερων προσόντων από τα δικά τους).

Οι προτάσεις

Κατά τον κ.Βλάχο, αν οι δραστηριότητες της σκιώδους οικονομίας μεταφέρονταν επιτυχώς στην επίσημη, αυτό θα σήμαινε αύξηση του ΑΕΠ και θα εναρμονιζόταν με την κοινοτική στρατηγική «Ευρώπη 2020» για την οικονομική ανάπτυξη/κοινωνική ένταξη.
«Δυστυχώς η πολιτεία θεσπίζει πολιτικές με στόχο την πάταξη της φοροδιαφυγής, οι οποίες εστιάζουν στην παύση -κατάργηση- των δραστηριοτήτων της σκιώδους οικονομίας και όχι στη μεταφορά τους στην επίσημη οικονομία», είπε, προσθέτοντας ότι αν η Ελλάδα θέλει να μεταφέρει τις δραστηριότητες της σκιώδους οικονομίας στην επίσημη, αντί να τις καταργήσει, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ανάπτυξη, θα πρέπει να εστιάσει μεταξύ άλλων στα εξής πεδία:

-Στη θέσπιση κανόνων για την εξασφάλιση της σταθερότητας του φορολογικού πλαισίου

-Στην αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου α)για την φοροδιαφυγή (για παράδειγμα, δεν είναι θεμιτό να ταυτίζεται ο οφειλέτης βεβαιωμένων φόρων ως φοροφυγάς) και β)για την τόνωση του περί δικαίου αισθήματος (π.χ. με άρση βουλευτικής ασυλίας ή κατάργηση του ακαταδίωκτου σε περίπτση φοροδιαφυγής)

-Στην αύξηση των ελέγχων τόσο στον αριθμό όσο και στην αποτελεσματικότητά τους και στη θέσπιση ειδικών φορέων/ομάδων εργασίας για τους ελέγχους αυτούς (ειδικευμένες ομάδες εργασίας θα πρέπει να αναλαμβάνουν τον έλεγχο μικρών επιχειρήσεων, μεσαίων, μεγάλων επιχειρήσεων και ελευθέρων επαγγελματιών οι οποίοι δεν απασχολούν προσωπικό, καθώς ο τρόπος φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής διαφοροποιείται). Παράλληλα προτείνεται η μείωση των φορολογικών συντελεστών, με τρόπο που δεν θα αφορά τις συμφωνίες στο πλαίσιο του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής.

«Για παράδειγμα, να είναι αφορολόγητες οι “νέες επενδύσεις εκ του μηδενός (Greenfield)” για ορισμένη χρονική περίοδο», κατέληξε.

www.bankingnews.gr