Κατηγορία: Επίκαιρα & Εξειδικευμένα

Στο φορολογικό νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών με τίτλο «Φορολογική μεταρρύθμιση με αναπτυξιακή διάσταση για την Ελλάδα του αύριο», το οποίο ψηφίστηκε την 6/12/2019 περιλαμβάνεται διάταξη (άρθρο 4), με την οποία αλλάζει ο τρόπος φορολόγησης των παροχών σε είδος, με τη μορφή του εταιρικού οχήματος.

Ειδικότερα, η αξία της παραχώρησης ενός οχήματος σε έναν εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, για οποιοδήποτε διάστημα εντός του φορολογικού έτους, υπολογίζεται με βάση την σχετική κλίμακα, ως ποσοστό επί της Λιανικής Τιμής Προ Φόρων (ΛΤΠΦ) του οχήματος. Αυτό σημαίνει ότι πλέον, ο υπολογισμός της αξίας της παραχώρησης του οχήματος, γίνεται «κλιμακωτά» με την εφαρμογή του σχετικού συντελεστή στο τμήμα της ΛΤΠΦ του οχήματος που εμπίπτει στο σχετικό «κλιμάκιο», εν αντιθέσει με το υφιστάμενο σύστημα, όπου το σύνολο της αξίας του οχήματος υπάγεται σε έναν και μόνο συντελεστή.

Τέλος, για την καλύτερη κατανόηση του νέου τρόπου υπολογισμού της αξίας παραχώρησης ενός οχήματος, παραθέτουμε το ακόλουθο παράδειγμα:

Παραχωρείται όχημα με ΛΤΠΦ 17.100 ευρώ σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο της επιχείρησης. Το όχημα αυτό έχει αποκτηθεί ως καινούριο από την επιχείρηση, προ ενός έτους και άρα η αξία από την παραχώρησή του, δεν υπόκειται σε μείωση λόγω παλαιότητας. Με βάση τον παλαιό τρόπο υπολογισμού, η αξία της παραχώρησης για τον εργαζόμενο ανέρχεται σε:

Με βάση το νέο τρόπο υπολογισμού, η αξία της παραχώρησης για τον εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο, για το ίδιο όχημα ανέρχεται σε:

Συνεπώς, από την έναρξη ισχύος της ρύθμισης την 1/1/2020 και με βάση το νέο τρόπο υπολογισμού, η αξία της παραχώρησης για τον εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο, γίνεται πλέον «κλιμακωτά» και οδηγεί σε χαμηλότερη επιβάρυνσή του για το ίδιο όχημα.

Επιπλέον, εφόσον το όχημα αυτό, παραχωρείται αποκλειστικά για επαγγελματικούς σκοπούς και έχει ΛΤΠΦ έως 17.000 ευρώ, δεν υπολογίζεται η αξία της παραχώρησής του, ως εισόδημα για τον εργαζόμενο.

Πηγή: Taxheaven © Δείτε περισσότερα https://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/46509

Σε συνέχεια ερωτημάτων σχετικά με τους υπόχρεους εφαρμογής της αριθμ. 51524/1262/7-11-2019 Υπουργικής Απόφασης, αναφορικά με την «Υποχρέωση αναγγελίας του απασχολούμενου προσωπικού επί εκτέλεσης οικοδομικής εργασίας ή τεχνικού έργου», το Υπουργείο Εργασίας εξέδωσε την Αρ.Πρωτ.: οικ. 56005/1327/2019 εγκύκλιο με την οποία δίνει τις παρακάτω διευκρινίσεις:

1. Στο άρθρο 1, παρ. ορίζεται ρητώς η υποχρέωση όλων των εργοδοτών που απασχολούν προσωπικό για την εκτέλεση οικοδομικής εργασίας ή τεχνικού έργου –με εξαίρεση τους εργοδότες του άρθρου 2 που εκτελούν ιδιωτικά οικοδομικά έργα για τα οποία εφαρμόζεται το αντικειμενικό σύστημα υπολογισμού των κατ΄ ελάχιστα απαιτουμένων ημερών εργασίας για την εκτέλεση οικοδομικού έργου, σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις Κανονισμού Ασφάλισης του τέως ΙΚΑ-ΕΤΑΜ- να αναγγέλλουν το απασχολούμενο προσωπικό (εφεξής «Αναγγελία του απασχολούμενου προσωπικού επί εκτέλεσης οικοδομικής εργασίας ή τεχνικού έργου» ή «Αναγγελία») στις υπηρεσίες του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.) του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, μέσω του Π.Σ. «ΕΡΓΑΝΗ», πριν την έναρξη κάθε ημερήσιας απασχόλησης.

Έτσι, ως υπόχρεοι εργοδότες της παρ. 1 ii. του άρθρου 1, για την Αναγγελία και την τήρηση αντιγράφου του εντύπου αυτής, στον τόπο εκτέλεσης του έργου, ορίζονται όλα τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα τα οποία, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του άρθρου 8 του α.ν. 1846/1951 , όπως ισχύει, είναι υπόχρεα: α) για την απογραφή οικοδομοτεχνικού έργου, β) για την υποβολή της Αναλυτικής Περιοδικής Δήλωσης (Α.Π.Δ.), καθώς και την καταβολή των εισφορών, ως ακολούθως:

• Ο ανάδοχος ή εργολάβος, για οικοδομικό ή τεχνικό έργο του Δημοσίου, των Νομικών Προσώπων του Δημοσίου Δικαίου, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των Δημοσίων, Κοινοτικών Επιχειρήσεων Δημόσιας ή Κοινής Ωφέλειας και γενικά επιχειρήσεων και οργανισμών του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα που εκτελούνται εργολαβικά ( άρθρο 8 παρ. 5 εδάφιο ε΄ του α.ν. 1846/51 , όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με τις διατάξεις του άρθρου 60 παρ. 1 Ν. 2676/99 ).
• Ο κύριος του έργου και όλα τα μεσολαβούντα πρόσωπα, αλληλεγγύως και εις ολόκληρο, για ιδιωτικό τεχνικό έργο που εκτελείται από τον κύριο αυτού με τη μεσολάβηση προσώπων με τα οποία αυτός συνεβλήθη και τα οποία αναλαμβάνουν την εκτέλεση τμήματος ή του συνόλου του έργου, εφόσον τα πρόσωπα που μεσολαβούν προσλαμβάνουν και αμείβουν τους απασχολούμενους σε αυτό ( άρθρο 8 παρ. 5 εδάφιο στ΄ του α.ν. 1846/51 , όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με τις διατάξεις του άρθρου 8 παρ. 1. β του Ν. 2972/2001 ).
• Ο Δημόσιος Φορέας εκτέλεσης για Δημόσια έργα που εκτελούνται με αυτεπιστασία.

Επισημαίνεται ότι η υποχρέωση Αναγγελίας και τήρησης αντιγράφου αυτής υφίσταται αυτοτελώς για κάθε υπόχρεο εργοδότη και για κάθε έργο, πριν την έναρξη των εργασιών του απασχολούμενου προσωπικού, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 1 της αναφερόμενης ΥΑ.

2. Με το άρθρο 2, παρ. 1, εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 1 και υπόκεινται στις ειδικότερα οριζόμενες υποχρεώσεις του άρθρου 2, όσοι εργοδότες εκτελούν ιδιωτικά οικοδομικά έργα στα οποία εφαρμόζεται η μέθοδος υπολογισμού των ημερών εργασίας με χρήση των συντελεστών των πινάκων 1, 2, και 3 του άρθρου 38 της υπ΄ αριθμ. 55575/I.479/18-11-1965 Απόφασης του Υπουργού Εργασίας «Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων κανονισμών ΙΚΑ περί υπαγωγής εις την ασφάλισιν και εισπράξεως εισφορών ως και κωδικοποιήσεως τούτων» (Β΄ 816), όπως ισχύει, ήτοι τα ιδιωτικά οικοδομικά έργα, ιδιωτικά οικοδομικά έργα με αυτεπιστασία και τα ιδιωτικά οικοδομικά έργα κατά το σύστημα της αντιπαροχής.

Έτσι, ως υπόχρεοι εργοδότες του άρθρου 2 νοούνται τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα τα οποία, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του άρθρου 8 του α.ν. 1846/1951, όπως ισχύει, είναι υπόχρεα: α) για την απογραφή οικοδομοτεχνικού έργου, β) για την υποβολή της Αναλυτικής Περιοδικής Δήλωσης (Α.Π.Δ.), καθώς και την καταβολή των εισφορών, ως ακολούθως:

• Ο κύριος ή οι συγκύριοι του κτίσματος που ανεγείρεται, συμπληρώνεται, μεταρρυθμίζεται, επισκευάζεται ή κατεδαφίζεται, για τις οικοδομικές εργασίες που εκτελούνται από τον κύριο του έργου ή με τη μεσολάβηση τρίτων προσώπων (εργολάβων, υπεργολάβων).
• Ο κύριος ή οι συγκύριοι του οικοπέδου και ο εργολάβος κατασκευαστής, αλληλεγγύως και εις ολόκληρο, επί ανάθεσης οικοδομικών εργασιών με εργολαβία κατά το σύστημα της αντιπαροχής (άρθρο 8 παρ. 5 εδάφιο γ΄ του α.ν. 1846/51, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με τις διατάξεις του άρθρου 8 παρ. 1. α του Ν. 2972/2001 ).

Οι εργοδότες αυτοί, σύμφωνα με την παρ. 2.α) του άρθρου 2 της ανωτέρω ΥΑ είναι υπόχρεοι για: α) την τήρηση του «Βιβλίου Ημερήσιων Δελτίων Απασχολούμενου Προσωπικού στην εκτέλεση οικοδομικών και τεχνικών έργων» στον τόπο εκτέλεσης του έργου και β) την αναγγελία στο Π.Σ. «ΕΡΓΑΝΗ» του απασχολούμενου μηνιαίως προσωπικού μέχρι και την τελευταία ημέρα του επόμενου μήνα της απασχόλησης.

Τέλος, εργοδότες – ιδιοκτήτες, για μικροεπισκευές των κατοικιών τους, όταν δεν απαιτείται άδεια οικοδομικών εργασιών και εφόσον δεν απασχολούν περισσότερους των δυο εργαζομένων, δεν υποχρεούνται στην τήρηση «Βιβλίου Ημερήσιων Δελτίων Απασχολούμενου Προσωπικού στην εκτέλεση οικοδομικών και τεχνικών έργων», σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 2 της ΥΑ του θέματος.

Δείτε το πλήρες κείμενο της εγκυκλίου Αριθ. Πρωτ.: οικ. 56005/1327/2019 στην Online τράπεζα.

Σύμφωνα με την Αριθ. Πρωτ.: Δ.15/Δ΄/44797/1191/25-11-2019 οι υγειονομικοί που αμείβονται με ΔΠΥ, δεδομένου ότι δεν προβλέπεται ρητή εξαίρεσή τους από το άρθρο 39 παρ. 9 του ν.4387/2016, όπως ισχύει, εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της ανωτέρω ρύθμισης. Ως εκ τούτου αντιμετωπίζονται ως προς τις ασφαλιστικές τους εισφορές όπως και οι λοιπές κατηγορίες ελευθέρων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων, και είναι δυνατός ο επιμερισμός της ασφαλιστικής εισφοράς μεταξύ υγειονομικού και αντισυμβαλλόμενου εφόσον πληρούνται και οι ειδικότερες προϋποθέσεις που θέτει η ρύθμιση ως προς τον αριθμό των αντισυμβαλλόμενων και την παράλληλη άσκηση άλλης επαγγελματικής δραστηριότητας.

Ως εκ τούτου, η υπ’ αριθμ. Δ.15/Δ΄/οικ.61080/1692/5-12-2018 εγκύκλιος (ΑΔΑ : 6Ρ5Ι465Θ1Ω-ΙΞΒ) στο μέτρο που είναι αντίθετη με την παρούσα και συγκεκριμένα ως προς το Κεφάλαιο Γ΄ αυτής ανακαλείται. Κατ’ εφαρμογή, ωστόσο, των αρχών της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου και προκειμένου να υπάρξει ένα εύλογο διάστημα προσαρμογής, για όσες περιπτώσεις εφάρμοσαν την ως άνω εγκύκλιο, η ισχύς των οδηγιών που δίδονται με την παρούσα θα ξεκινήσει την 1/1/2020.

Το κεφάλαιο Γ της προαναφερόμενης εγκυκλίου προέβλεπε:

Γ. Ασφαλιστικές εισφορές υγειονομικών αμειβόμενων με ΔΠΥ

Από τις διατάξεις του άρθρου 39 παρ. 9 του Ν.4387/2016 εξαιρούνται οι υγειονομικοί (ασφαλισμένοι του πρώην ΕΤΑΑ – ΤΣΑΥ) που αμείβονται με ΔΠΥ, για τους οποίους εξακολουθεί να εφαρμόζεται το άρθρο 4 του ν.982/1979, Α’ 239 (σχετικό το υπ’ αριθμ. Φ.10042/52063/1273/7-11-2017 έγγραφό μας).

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη, τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που απασχολούν υγειονομικούς, καθώς και οι επιχειρήσεις και τα νομικά πρόσωπα που εξομοιώνονται με το Δημόσιο, υποχρεούνται σε καταβολή εργοδοτικής εισφοράς, υπολογιζόμενη επί των αποδοχών. Στις αποδοχές υπολογίζεται και κάθε ποσό που καταβάλλεται από τον εργοδότη, ασχέτως εξαρτημένης ή μη σχέσης προς το πρόσωπο που λαμβάνει την αμοιβή και ανεξαρτήτως του τρόπου πληρωμής του κατά χρονική μονάδα ή κατ’ επίσκεψη ή σε ποσοστό ή με οποιαδήποτε άλλη μορφή.

Με βάση την ανωτέρω καταστατική διάταξη του πρώην ΕΤΑΑ – ΤΣΑΥ, για τους υγειονομικούς που απασχολούνται με ΔΠΥ προβλέπεται επιμερισμός της ασφαλιστικής εισφοράς μεταξύ ασφαλισμένου και αντισυμβαλλόμενου. Στην περίπτωση αυτή όμως δεν τίθεται περιορισμός ως προς τον αριθμό αντισυμβαλλόμενων και ως προς την ύπαρξη ή μη εισοδήματος από άσκηση άλλης επαγγελματικής δραστηριότητας. Σε κάθε όμως περίπτωση ελέγχεται η καταβολή της ελάχιστης μηνιαίας εισφοράς αυτοαπασχολούμενου, και εάν αυτή δεν έχει καλυφθεί η σχετική διαφορά καταβάλλεται από τον ασφαλισμένο. Επίσης θα πρέπει να καταβληθεί και η προβλεπόμενη εισφορά για την Στέγη Υγειονομικών και για τον Ειδικό Λογαριασμό Ανεργίας Αυτοτελώς και Ανεξάρτητα Απασχολούμενων -Κλάδος ασφαλισμένων του πρώην ΕΤΑΑ.

Δείτε το πλήρες κείμενο της νέας εγκυκλίου στην Online τράπεζα.

Σε ΦΕΚ δημοσιεύθηκε η απόφαση του Υπουργού Εργασίας με Αριθμ. 54286/Δ1.17642/27-11-2019 με τίτλο “Τροποποίηση της αριθμ. 40331/Δ1.13521/ 13.9.2019 (Β΄ 3520/19.9.2019) «Επανακαθορισμός όρων ηλεκτρονικής υποβολής εντύπων αρμοδιότητας Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) και Οργανισμού Απασχολήσεως Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ)» απόφασης του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, όπως ισχύει” με την οποία:

1. Η παράγραφος 10 του άρθρου 2 της αριθμ. 40331/ Δ1.13521/13.9.2019 (Β΄ 3520/19.9.2019) απόφασης του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:

«2.10 Ε12 – e-OIΚΟΔΟΜΩ: Αναγγελία του Απασχολούμενου Προσωπικού επί εκτέλεσης οικοδομικής εργασίας ή τεχνικού έργου

2.11 Ε12 – e-ΟΙΚΟΔΟΜΩ ΑΠΟΓΡΑΦΙΚΟ: Απογραφική Αναγγελία του Απασχολούμενου Προσωπικού στην εκτέλεση οικοδομικής εργασίας ή τεχνικού έργου»

2. H παράγραφος 24 του άρθρου 4 της αριθμ. 40331/ Δ1.13521/13.9.2019 (Β΄ 3520/19.9.2019) απόφασης του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:

«4.24 Ι. Υπόχρεος για την υποβολή του εντύπου Ε12 – e-ΟΙΚΟΔΟΜΩ, είναι το φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του άρθρου 8 του α. ν. 1846/1951, όπως ισχύει, είναι υπόχρεο: α) για την απογραφή οικοδομοτεχνικού έργου, β) για την υποβολή της Αναλυτικής Περιοδικής Δήλωσης (Α.Π.Δ.), καθώς και την καταβολή των εισφορών, όπως ορίζεται στο άρθρο 1 περ. ii της αριθμ. οικ. 51524/1262/7.11.2019 υπουργικής απόφασης, εξαιρουμένων των υπόχρεων της ακόλουθης περ. ΙΙ.

ΙΙ. Οι υπόχρεοι τήρησης του «Βιβλίου Ημερήσιων Δελτίων Απασχολούμενου Προσωπικού στην εκτέλεση οικοδομικών και τεχνικών έργων» για τα ιδιωτικά οικοδομικά έργα, τα έργα με αυτεπιστασία και τα ιδιωτικά οικοδομικά έργα κατά το σύστημα της αντιπαροχής, για τα οποία ισχύει το αντικειμενικό σύστημα υπολογισμού των κατ’ ελάχιστα απαιτουμένων ημερών εργασίας για την εκτέλεση οικοδομικού έργου, σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις Κανονισμού Ασφάλισης του τέως ΙΚΑ – ΕΤΑΜ, είναι υπόχρεοι για την υποβολή του Ε12 – e-ΟΙΚΟΔΟΜΩ ΑΠΟΓΡΑΦΙΚΟ, για το απασχολούμενο μηνιαίως προσωπικό μέχρι και την τελευταία ημέρα του επόμενου μήνα της απασχόλησης, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παρ 2β της αριθμ. οικ. 51524/1262/7.11.2019 υπουργικής απόφασης.

III. Για τους υπόχρεους των ανωτέρω περιπτώσεων Ι και ΙΙ δεν απαιτείται η υποβολή Πίνακα Ωρών Εργασίας Προσωπικού.

IV. Το έντυπο Ε12 – e-ΟΙΚΟΔΟΜΩ, μπορεί να υποβάλλεται μέσω κινητού τηλεφώνου με αποστολή μηνύματος, υπό την προϋπόθεση ότι ο υπόχρεος έχει δηλώσει αριθμό κινητού τηλεφώνου στο ΠΣ Εργάνη. Ο υπόχρεος ή τα εξουσιοδοτημένα από αυτόν πρόσωπα είναι αποκλειστικά υπεύθυνα για τη δήλωση του αριθμού κινητού τηλεφώνου καθώς και για τη δήλωση τυχόν μεταβολής αυτού.

Με την ολοκλήρωση της υποβολής του εντύπου Ε12 – e-ΟΙΚΟΔΟΜΩ, μέσω κινητού τηλεφώνου με αποστολή μηνύματος, αποδίδεται και αποτυπώνεται αριθμός πρωτοκόλλου και ημερομηνία υποβολής και αποτελεί για τον υπόχρεο αποδεικτικό υποβολής του. Σε περίπτωση επιτυχούς ή ανεπιτυχούς υποβολής, αποστέλλεται στον χρήστη σχετικό μήνυμα. Σε περίπτωση μη αποστολής απαντητικού μηνύματος, το έντυπο δεν έχει υποβληθεί επιτυχώς.».

3. Στο άρθρο 5 της αριθμ. 40331/Δ1.13521/13.9.2019 (Β΄ 3520/19.9.2019) απόφασης του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, όπως ισχύει, αντικαθίσταται η παρ. 23 ως εξής:

«5.23 Ι. Το έντυπο Ε12 – e-ΟΙΚΟΔΟΜΩ, υποβάλλεται από τους υπόχρεους της περίπτωσης I της παρ. 24 του άρθρου 4 της παρούσας, πριν από την έναρξη της ημερήσιας απασχόλησης απασχολούμενου προσωπικού επί εκτέλεσης οικοδομικής εργασίας ή τεχνικού έργου. Για προγραμματισμένες οικοδομικές ή τεχνικές εργασίες, διάρκειας πέραν της μίας ημέρας, η υποβολή δύναται να γίνεται από τον υπόχρεο άπαξ για το χρονικό διάστημα απασχόλησης του προσωπικού στο έργο ή για μικρότερα χρονικά διαστήματα, και σε κάθε περίπτωση πριν την έναρξη των εργασιών του απασχολούμενου προσωπικού, όπως ορίζεται στην παρ. 5 του άρθρου 1 της αριθμ. οικ. 51524/1262/7.11.2019 υπουργικής απόφασης. Σε περίπτωση αλλαγών ή τροποποιήσεων που αφορούν στο απασχολούμενο προσωπικό, το έντυπο Ε12 – e-ΟΙΚΟΔΟΜΩ, υποβάλλεται τροποποιημένο ως προς τα μεταβληθέντα στοιχεία το αργότερο έως και την ίδια ημέρα της μεταβολής ή της τροποποίησης και σε κάθε περίπτωση πριν την ανάληψη υπηρεσίας από το απασχολούμενο προσωπικό, αναγράφοντας στο πεδίο των παρατηρήσεων τον λόγο της αλλαγής ή της τροποποίησης, όπως ορίζεται στην παρ. 6 του άρθρου 1 της αριθμ. οικ. 51524/1262/7.11.2019 υπουργικής απόφασης.

ΙΙ. Το έντυπο Ε12 – e-ΟΙΚΟΔΟΜΩ ΑΠΟΓΡΑΦΙΚΟ, υποβάλλεται από τους υπόχρεους της περίπτωσης II της παρ. 24 του άρθρου 4 της παρούσας για το απασχολούμενο μηνιαίως προσωπικό μέχρι και την τελευταία ημέρα του επόμενου μήνα της απασχόλησης, όπως ορίζεται στην παρ. 2β του άρθρου 2 της αριθμ. οικ. 51524/1262/7.11.2019 υπουργικής απόφασης.».

4. Η παράγραφος 9 του άρθρου 14 της αριθμ. 40331/ Δ1.13521/13.9.2019 (Β΄ 3520/19.9.2019) απόφασης του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:

«14.9 Αντίγραφο του Βιβλίου Ημερήσιων Δελτίων Απασχολούμενου Προσωπικού (Β.Η.Δ.Α.Π.) στην εκτέλεση οικοδομικών και τεχνικών έργων που έχει τηρηθεί χειρόγραφα έως και την 30.11.2019, υποβάλλεται συγκεντρωτικά και απογραφικά εκτός του ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ στην αρμόδια Υπηρεσία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.), έως 2.12.2019.

5. Στο άρθρο 14 της αριθμ. 40331/Δ1.13521/13.9.2019 (Β΄ 3520/19.9.2019) απόφασης του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, όπως ισχύει, προστίθεται παράγραφος 10 ως εξής:

«14.10 Α. Οι υπόχρεοι της περίπτωσης Ι της παραγράφου 24 του άρθρου 4 της παρούσας, για απασχόληση στην εκτέλεση οικοδομικών και τεχνικών έργων που λαμβάνουν χώρα από 1.12.2019 έως και 31.1.2020 (Μεταβατική Περίοδος) και μόνο για το διάστημα αυτό: αα) υποβάλλουν το έντυπο Ε12 – e-ΟΙΚΟΔΟΜΩ, ηλεκτρονικά στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ, ή εναλλακτικά ββ) τηρούν το/ τα έντυπο/α αυτό/ά χειρόγραφα στον χώρο εργασίας για το ανωτέρω χρονικό διάστημα της μεταβατικής περιόδου και το/τα υποβάλλουν συγκεντρωτικά και απογραφικά εκτός του ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ στην αρμόδια Υπηρεσία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.) έως και 14.2.2020.

Β. Η διαδικασία υποβολής διενεργείται αποκλειστικά ηλεκτρονικά: αα) από 1.2.2020 από τους υπόχρεους υποβολής του εντύπου Ε12 – e-ΟΙΚΟΔΟΜΩ, σύμφωνα με τη διαδικασία που περιγράφεται στην περ. Ι της παρ. 23 του άρθρου 5 της παρούσας, για απασχόληση προσωπικού επί εκτέλεσης οικοδομικής εργασίας ή τεχνικού έργου που παρέχεται από την ημερομηνία αυτή και μετά,ββ) μέχρι και την τελευταία ημέρα του επόμενου μήνα της απασχόλησης του μηνιαίως απασχολούμενου προσωπικού, σύμφωνα με τη διαδικασία που περιγράφεται στην περ. ΙΙ της παρ. 23 του άρθρου 5 της παρούσας, από τους υπόχρεους υποβολής του εντύπου Ε12 – e-ΟΙΚΟΔΟΜΩ ΑΠΟΓΡΑΦΙΚΟ, για απασχόληση που παρέχεται από 1.2.2020 και μετά, γγ) κατ’ εξαίρεση έως την 29.2.2020 από τους υπόχρεους υποβολής του εντύπου Ε12 – e- ΟΙΚΟΔΟΜΩ ΑΠΟΓΡΑΦΙΚΟ, για απασχόληση που παρέχεται από 1.12.2019 έως και 31.1.2020 (Μεταβατική Περίοδος).».

6. Από 1.12.2019 τροποποιείται το Παράρτημα της αριθμ. 40331/Δ1.13521/13.9.2019 (Β΄ 3520/19.9.2019) απόφασης του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, όπως ισχύει, ως εξής:

α) Αντικαθίσταται το έντυπο Ε12: Ημερήσιο Δελτίο Απασχολούμενου Προσωπικού στην εκτέλεση οικοδομικής εργασίας ή τεχνικού έργου με το έντυπο Ε12- e-ΟΙΚΟΔΟΜΩ: Αναγγελία του Απασχολούμενου Προσωπικού επί εκτέλεσης οικοδομικής εργασίας ή τεχνικού έργου.

β) Προστίθεται έντυπο Ε12 e-ΟΙΚΟΔΟΜΩ ΑΠΟΓΡΑΦΙΚΟ: Απογραφική Αναγγελία του Απασχολούμενου Προσωπικού στην εκτέλεση οικοδομικής εργασίας ή τεχνικού έργου.

Κατά τα λοιπά ισχύει η υπ’ αριθμ. πρωτ. 40331/Δ1.13521/13.9.2019 (Β΄ 3520/19.9.2019) απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, όπως τροποποιήθηκε με την αριθμ. 44568/Δ1.14795/7.10.2019 (Β΄ 3751/10.10.2019) υπουργική απόφαση.

Δείτε την Αριθμ. 54286/Δ1.17642/27-11-2019 απόφαση στην Online τράπεζα και τα έντυπα:

Ε12- e-ΟΙΚΟΔΟΜΩ: Αναγγελία του Απασχολούμενου Προσωπικού επί εκτέλεσης οικοδομικής εργασίας ή τεχνικού έργου

Ε12 e-ΟΙΚΟΔΟΜΩ ΑΠΟΓΡΑΦΙΚΟ: Απογραφική Αναγγελία του Απασχολούμενου Προσωπικού στην εκτέλεση οικοδομικής εργασίας ή τεχνικού έργου

Με το Σχέδιο Νόμου «Φορολογική μεταρρύθμιση με αναπτυξιακή διάσταση για την Ελλάδα του αύριο», που τέθηκε προς ψήφιση στη Βουλή, τροποποιούνται και προστίθενται διατάξεις του Ν.4172/2013 που αφορούν την έκπτωση δαπανών κατά τον προσδιορισμό των αποτελεσμάτων.

Συγκεκριμένα:

Α. Με το άρθρο 11 του Σχεδίου Νόμου τροποποιείται το άρθρο 22 ως εξής:

«1. Η περίπτωση α’ του άρθρου 22 του Ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

«α) πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της, συμπεριλαμβανομένων και δράσεων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης.»

2. Στο τέλος της περίπτωσης γ’ του άρθρου 22 του Ν.4172/2013 προστίθεται εδάφιο ως εξής:

«Ειδικά οι δαπάνες για δράσεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης εκπίπτουν υπό την προϋπόθεση η επιχείρηση να εμφανίζει λογιστικά κέρδη χρήσης κατά το χρόνο πραγματοποίησής τους. Το προηγούμενο εδάφιο δεν εφαρμόζεται σε περίπτωση που η δράση εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, πραγματοποιείται κατόπιν αιτήματος του Δημοσίου.»».

Σύμφωνα με την παρ. 9 του άρθρου 66 του Σχεδίου Νόμου, οι διατάξεις του τελευταίου εδαφίου της περίπτωσης γ’ του άρθρου 22 του Ν.4172/2013, οι οποίες προστίθενται με την παρ. 2 του άρθρου 11 του παρόντος εφαρμόζονται για δαπάνες εταιρικής κοινωνικής ευθύνης που πραγματοποιούνται στα φορολογικά έτη που αρχίζουν από 1.1.2020 και μετά.

Σχετικά, στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται:

«Η περ. α’ του άρθρου 22 ΚΦΕ τροποποιείται κατά τρόπο, ώστε να αποτυπώνεται ρητώς ότι η προϋπόθεση πραγματοποίησης των δαπανών προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της, προκειμένου να εκπίπτουν αυτές από τα ακαθάριστα έσοδά της, εκπληρώνεται και σε περίπτωση εφαρμογής δράσεων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, όπως γίνεται και ερμηνευτικώς δεκτό με την ερμηνευτική Εγκύκλιο με αριθ. ΠΟΛ. 1113/2015 της ΑΑΔΕ. Επιπλέον τίθεται όριο για το ποσό των δαπανών που εκπίπτουν μόνο μέχρι του σημείου που η επιχείρηση εμφανίζει λογιστικά κέρδη χρήσης. Αυτή η προϋπόθεση δεν απαιτείται στην περίπτωση που το αίτημα για την πραγματοποίηση τέτοιων δράσεων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης προέρχεται από το Δημόσιο.».

Η σχετική αναφορά στην ΠΟΛ. 1113/2015 έχει ως εξής:

«2. Ειδικότερα, εκπίπτουν οι δαπάνες που:

α) πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της.

Συγκεκριμένα, στις δαπάνες της περίπτωσης αυτής εμπίπτει κάθε δαπάνη, που κρίνεται απαραίτητη από τον επιχειρηματία ή τη διοίκηση της επιχείρησης, ανεξάρτητα εάν αυτή πραγματοποιείται δυνάμει νόμιμης ή συμβατικής υποχρέωσης, για την επίτευξη του επιχειρηματικού σκοπού, την ανάπτυξη των εργασιών, τη βελτίωση της θέσης της στην αγορά, εφόσον αυτή ενεργείται στα πλαίσια της οικονομικής αποστολής της ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της και μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία εισοδήματος ή άλλως αποβλέπει στη διεύρυνση των εργασιών της και στην αύξηση του εισοδήματός της (ΣτΕ 2033/2012) ή στην υλοποίηση δράσεων στο πλαίσιο της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Δεν επιτρέπεται, δε, στη φορολογική αρχή να ελέγχει τη σκοπιμότητα και το προσήκον μέτρο των δαπανών αυτών (ΣτΕ 2963/2013, 1729/2013, 1604/2011, κ.ά.), εκτός αν τούτο ορίζεται ρητά και ειδικά στο νόμο (π.χ. ενδοομιλικές συναλλαγές).

…………………….».

Παραθέτουμε το άρθρο 22 του Ν.4172/2013 όπως ισχύει σήμερα (πριν τις αλλαγές που ορίζονται στο Σχέδιο Νόμου):

«Κατά τον προσδιορισμό του κέρδους από επιχειρηματική δραστηριότητα, επιτρέπεται η έκπτωση όλων των δαπανών, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 23 του Κ.Φ.Ε., οι οποίες:

α) πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της,

β) αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή και η αξία της συναλλαγής δεν κρίνεται κατώτερη ή ανώτερη της αγοραίας, στη βάση των στοιχείων που διαθέτει η Φορολογική Διοίκηση,

γ) εγγράφονται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης των συναλλαγών της περιόδου κατά την οποία πραγματοποιούνται και αποδεικνύονται με κατάλληλα δικαιολογητικά.».

Β. Με το άρθρο 12 του Σχεδίου Νόμου προστίθεται νέο άρθρο 22β ως εξής:

«Άρθρο 22Β Χορήγηση προσαυξημένης έκπτωσης για συγκεκριμένες δαπάνες που αφορούν τους εργαζόμενους και την προστασία του περιβάλλοντος

α) Για τη δαπάνη αγοράς μηνιαίων ή ετήσιων καρτών απεριορίστων διαδρομών μέσων μαζικής μεταφοράς, χορηγείται στην επιχείρηση δυνατότητα έκπτωσης από τα ακαθάριστα έσοδά της, κατά το χρόνο πραγματοποίησής της, προσαυξημένης κατά ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%).

β) Για τη δαπάνη μίσθωσης εταιρικού επιβατικού αυτοκινήτου μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 g CC>2/Km, με μέγιστη Λιανική Τιμή Προ Φόρων (ΛΤΠΦ) έως τις 40.000 Ευρώ, χορηγείται στην επιχείρηση δυνατότητα έκπτωσης από τα ακαθάριστα έσοδά της, κατά το χρόνο πραγματοποίησής της, προσαυξημένης κατά ποσοστό 30 τοις εκατό (30%).

γ) Για τη δαπάνη αγοράς, εγκατάστασης και λειτουργίας δημόσια προσβάσιμων σημείων φόρτισης οχημάτων μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 g CC>2/Km, χορηγείται στην επιχείρηση δυνατότητα έκπτωσης από τα ακαθάριστα έσοδά της, κατά το χρόνο πραγματοποίησής της, προσαυξημένης κατά ποσοστό 30 τοις εκατό (30%).».

Σύμφωνα με την παρ. 10 του άρθρου 66 του Σχεδίου Νόμου, οι διατάξεις του άρθρου 22Β του Ν. 4172/2013, όπως προστίθενται με το άρθρο 12 εφαρμόζονται για δαπάνες που πραγματοποιούνται στα φορολογικά έτη που αρχίζουν από 1.1.2020 και μετά.

Στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται σχετικά:

«Για τη δαπάνη αγοράς μηνιαίων ή ετήσιων καρτών απεριορίστων διαδρομών μέσων μαζικής μεταφοράς, χορηγείται στην επιχείρηση δυνατότητα έκπτωσης από τα ακαθάριστα έσοδά της, κατά το χρόνο πραγματοποίησής της, προσαυξημένης κατά ποσοστό 30 τοις εκατό. Περαιτέρω χορηγείται έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων για τις περιπτώσεις δαπανών μίσθωσης εταιρικών οχημάτων και για τη δαπάνη αγοράς, εγκατάστασης και λειτουργίας δημόσια προσβάσιμων σημείων φόρτισης οχημάτων μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 g CO2 /Km. Σκοπός των ως άνω ρυθμίσεων είναι η παροχή φορολογικών κινήτρων στις επιχειρήσεις, προκειμένου να δώσουν μηνιαίες ή ετήσιες κάρτες απεριορίστων διαδρομών μέσων μαζικής μεταφοράς αυξάνοντας με αυτό τον τρόπο το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων τους, βελτιώνοντας τις ταμειακές ροές των φορέων αστικών συγκοινωνιών και μειώνοντας ταυτόχρονα το περιβαλλοντικό αποτύπωμα.».

Γ. Με το άρθρο 13 του Σχεδίου Νόμου προστίθεται νέα περίπτωση ιε’ στο άρθρο 23 του Ν.4172/2013 ως εξής:

«ιε) Οι δαπάνες ενοικίων, εφόσον η εξόφλησή τους δεν έχει πραγματοποιηθεί με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών.».

Σύμφωνα με την παρ. 11 του άρθρου 66 του Σχεδίου Νόμου, οι διατάξεις της περίπτωσης ιε’ του άρθρου 23 του ν. 4172/2013, όπως αντικαθίστανται ή προστίθενται αντιστοίχως με τις παρ. 1 και 2 αντίστοιχα του άρθρου 13 εφαρμόζονται για δαπάνες που πραγματοποιούνται στα φορολογικά έτη που αρχίζουν από 1.1.2020 και μετά.

Στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται σχετικά:

«Με την προτεινόμενη διάταξη αναγνωρίζονται προς έκπτωση οι δαπάνες των ενοικίων μόνο στην περίπτωση που αυτές εξοφλούνται με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών. Η διάταξη αυτή αποσκοπεί στην ενίσχυση της διαφάνειας των συναλλαγών και στην πάταξη της φοροδιαφυγής.».

Επισημαίνεται ότι έως τότε και σύμφωνα με την ΠΟΛ.1216/2014 που εξέδωσε η ΓΓΔΕ, δεν απαιτείται εξόφληση με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής για μισθώματα ακινήτων, καθότι δεν πρόκειται για λήψη υπηρεσιών αλλά για χρήση μισθίου (εισόδημα από κεφάλαιο για τον εκμισθωτή, σχετ. άρθρο 39 N.4172/2013).

Με την με Αριθμ.: Β/7/οικ.53026/4585/27-11-2019 απόφαση του Υπ.Εργασίας ρυθμίζονται οι όροι και προϋποθέσεις για την εφαρμογή του μέτρου αναστολής χρήσης των ηλεκτρονικών υπηρεσιών του ΕΦΚΑ για την υποβολή Αναλυτικής Περιοδικής Δήλωσης (Α.Π.Δ.).

Προϋποθέσεις εφαρμογής του μέτρου

1. Το ΚΕΑΟ δύναται, εκτός των μέτρων αναγκαστικής είσπραξης που προβλέπονται από τον ΚΕΔΕ, να αναστείλει για τον εργοδότη τη χρήση των ηλεκτρονικών υπηρεσιών του ΕΦΚΑ για την υποβολή ΑΠΔ, εφόσον συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις:

α) Ο εργοδότης ασφαλίζει προσωπικό μέσω ΑΠΔ χωρίς να καταβάλει τις τρέχουσες μηνιαίες ασφαλιστικές εισφορές.

β) Ο εργοδότης δεν βρίσκεται σε καθεστώς ρύθμισης οφειλών ή προβαίνει επανειλημμένα σε ρυθμίσεις οφειλών και απώλεια αυτών αυξάνοντας το ποσό της οφειλής του.

γ) Η μη καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών ανάγεται σε έξι τουλάχιστον μισθολογικές περιόδους κατά τη διάρκεια ενός έτους ή και λιγότερες αν ο εργοδότης εντοπίζεται να χρησιμοποιεί μεθόδους που παρεμποδίζουν την ικανοποίηση του ΕΦΚΑ από την περιουσία του οφειλέτη ή δεν επιτρέπουν τον εντοπισμό των πραγματικών υπευθύνων και ιδίως αν η μη καταβολή των ασφαλιστικών οφειλών συνδυάζεται με:

αα) Δημιουργία νέας επιχείρησης με την ίδια έδρα ή/και το ίδιο αντικείμενο εργασιών ή /και τον ίδιο δια κριτικό τίτλο με την επιχείρηση που έχει δημιουργήσει οφειλές και την ασφάλιση σε αυτή του ίδιου προσωπικού ή μέρους αυτού.

ββ) Τοποθέτηση σε θέσεις ευθύνης προσώπων χωρίς περιουσία ή προηγούμενη επιχειρηματική δραστηριότητα ή πρώην εργαζομένων της επιχείρησης, ώστε να μην είναι δυνατή η ικανοποίηση του φορέα από την περιουσία του υπευθύνου.

γγ) Δημιουργία οφειλής με την έναρξη λειτουργίας της επιχείρησης ή μεγάλη αύξηση στον αριθμό των εργαζομένων σε μικρό χρονικό διάστημα.

δδ) Μη συμμόρφωση του οφειλέτη μετά από άρση προηγούμενης αναστολής χρήσης των ηλεκτρονικών υπηρεσιών του ΕΦΚΑ για την υποβολή ΑΠΔ.

2. Η αναστολή της χρήσης των ηλεκτρονικών υπηρεσιών του ΕΦΚΑ για την υποβολή ΑΠΔ γίνεται από την κεντρική υπηρεσία του ΚΕΑΟ που αποστέλλει σχετική ειδοποίηση στην αρμόδια για τη διαχείριση της διαδικτυακής πύλης του ΕΦΚΑ υπηρεσία.

Διαδικασία υποβολής Α.Π.Δ. και προϋποθέσεις καταχώρισης των στοιχείων τους μετά την εφαρμογή του μέτρου

1. Μετά την εφαρμογή του μέτρου οι Α.Π.Δ. των περιόδων της αναστολής υποβάλλονται με ψηφιακό – μαγνητικό μέσο στην αρμόδια υπηρεσία μισθωτών του ΕΦΚΑ και η καταχώρισή τους στο πληροφοριακό σύστημα του ΕΦΚΑ γίνεται υπό προϋποθέσεις ως εξής:

α) Κατά την πρώτη μετά την αναστολή προσέλευση του εργοδότη ή εξουσιοδοτημένου από αυτόν προσώπου στην αρμόδια υπηρεσία μισθωτών του ΕΦΚΑ, αν υποβάλλονται με ψηφιακό -μαγνητικό μέσο Α.Π.Δ. για περισσότερες της μιας και μέχρι έξι (6) μισθολογικές περιόδους, είναι δυνατή η καταχώριση αυτών, αν έχουν καταβληθεί οι ασφαλιστικές εισφορές τουλάχιστον της τελευταίας απαιτητής Α.Π.Δ. Αν κατά την πρώτη προσέλευση υποβάλλονται Α.Π.Δ. για περισσότερες από έξι (6) μισθολογικές περιόδους, είναι δυνατή η καταχώριση αυτών, αν έχουν καταβληθεί οι ασφαλιστικές εισφορές που αντιστοιχούν στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού ποσού εισφορών που δηλώνεται με τις Α.Π.Δ που υποβάλλονται.

β) Κατά την δεύτερη μετά την αναστολή προσέλευση του εργοδότη ή εξουσιοδοτημένου από αυτόν προσώπου στην αρμόδια υπηρεσία για υποβολή Α.Π.Δ. με ψηφιακό – μαγνητικό μέσο, είναι δυνατή η καταχώριση αυτών, αν έχουν καταβληθεί οι ασφαλιστικές εισφορές που αντιστοιχούν στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού ποσού εισφορών που δηλώνεται με τις Α.Π.Δ. που υποβάλλονται.

γ) Για κάθε επόμενη υποβολή με ψηφιακό – μαγνητικό μέσο ΑΠΔ μίας ή περισσότερων μισθολογικών περιόδων δεν είναι δυνατή η καταχώριση αυτών, αν δεν έχουν καταβληθεί οι απαιτητές ασφαλιστικές εισφορές που δηλώνονται με αυτήν ή αυτές.

2. Η καταχώριση των Α.Π.Δ. της περιόδου αναστολής κατά τους όρους της προηγούμενης παραγράφου γίνεται με την πρόσθετη προϋπόθεση της προσκόμισης στο αρμόδιο υποκατάστημα μισθωτών του ΕΦΚΑ των στοιχείων των φορολογικών δηλώσεων των τελευταίων τριών ετών του εργοδότη και των συνυπεύθυνων προσώπων, ήτοι των εντύπων ΕΙ, Ε2, Ε9, των εκκαθαριστικών φορολογίας εισοδήματος για φυσικά πρόσωπα και των εντύπων Ν, Ε2, Ε3 και Ε9 για νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες, καθώς και των μισθωτηρίων συμβολαίων έδρας και παραρτημάτων του εργοδότη. Τα φορολογικά στοιχεία αποστέλλονται στην Κεντρική Υπηρεσία του ΚΕΑΟ. Η υποχρέωση της παραγράφου αυτής ισχύει μέχρι την έκδοση της κοινής απόφασης της παραγράφου 7 του άρθρου 69 του ν.4635/2019 (ΑΊ67) και την παροχή στο ΚΕΑΟ της δυνατότητας απευθείας άντλησης των φορολογικών στοιχείων του εργοδότη και των συνυπεύθυνων προσώπων.

3. Οι Α.Π.Δ. που έχουν κατατεθεί με ψηφιακό – μαγνητικό μέσο στην αρμόδια υπηρεσία μισθωτών του ΕΦΚΑ αλλά δεν μπορούν να καταχωριστούν σύμφωνα με αναφερόμενα στην παράγραφο 1 της παρούσας, θεωρούνται μη υποβληθείσες.

Άρση του μέτρου

1. Η άρση του μέτρου της αναστολής χρήσης των ηλεκτρονικών υπηρεσιών του ΕΦΚΑ για την υποβολή ΑΠΔ, γίνεται εφόσον συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις:

α) εξόφληση της συνολικής οφειλής, συμπεριλαμβανομένων και των ασφαλιστικών εισφορών που δηλώθηκαν με τις ΑΠΔ των χρονικών περιόδων αναστολής και παραλήφθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 2 της παρούσας απόφασης ή

β) ρύθμιση της συνολικής οφειλής, συμπεριλαμβανομένων και των ασφαλιστικών εισφορών των ΑΠΔ των χρονικών περιόδων αναστολής που παραλήφθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 2 της παρούσας, υπό την προϋπόθεση της αποστολής στο ΚΕΑΟ των φορολογικών στοιχείων της παρ. 2 του άρθρου 2 της παρούσας που προσκόμισε ο εργοδότης και τα αποτελέσματα του ελέγχου του άρθρου 3 της παρούσας.

2. Η άρση γίνεται από την κεντρική υπηρεσία του ΚΕΑΟ που αποστέλλει σχετική ειδοποίηση στην αρμόδια για τη διαχείριση της διαδικτυακής πύλης του ΕΦΚΑ υπηρεσία.

Προϋπόθεση είναι η υποβολή αιτήματος του εργοδότη στην αρμόδια για την παραλαβή της ΑΠΔ υπηρεσία του ΕΦΚΑ. Αν δεν υποβληθεί αίτημα από τον οφειλέτη, η άρση γίνεται αυτεπάγγελτα από την κεντρική υπηρεσία του ΚΕΑΟ μετά την εξόφληση της συνολικής οφειλής.

3. Οι Α.Π.Δ. των μισθολογικών περιόδων από τη ρύθμιση της οφειλής και μέχρι την άρση της αναστολής υποβάλλονται με ψηφιακό – μαγνητικό μέσο στην αρμόδια υπηρεσία του ΕΦΚΑ και η καταχώρισή τους γίνεται, εφόσον καταβάλλονται οι απαιτητές ασφαλιστικές εισφορές που δηλώνονται με αυτές.

Δείτε το πλήρες κείμενο της Αριθμ.: Β/7/οικ.53026/4585/27-11-2019 απόφαση του Υπ.Εργασίας

Ανδρέα Π. Κουτσόλαμπρου
Προέδρου Ένωσης Εμμίσθων Δικηγόρων, Συμβούλου Δ.Σ.Α. Προϊσταμένου Τμήματος Μη Μισθωτών Δ.Ν.Υ. ΕΦΚΑ

Παρατηρήσεις επί προτεινομένων λύσεων – και μια σημαντική λεπτομέρεια για τις 120 δόσεις

Με πρόσφατο άρθρο μου είχα διατυπώσει κάποιες ιδέες και προτάσεις για ένα δικαιότερο, ασφαλέστερο και πιο προσιτό στον ασφαλισμένο σύστημα υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών, μετά τις ακυρωτικές αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Ήδη ο διάλογος έχει πάρει φωτιά, μεταξύ των ειδικών και επιστημόνων αλλά και των ασφαλισμένων για το καλύτερο σύστημα, ενώ προσφάτως ο Ελεύθερος Τύπος παρουσίασε με πίνακες το σχέδιο που επεξεργάζεται το Υπουργείο, ως εξής:

ΠΙΝΑΚΑΣ Α΄ ΥΨΟΣ ΜΗΝΙΑΙΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΕΦΚΑ (τ.ΟΑΕΕ και ΕΤΑΑ)

Παρατήρηση πρώτη: Είναι προφανές ότι οι εισφορές έχουν υπολογιστεί επί πλασματικών αποδοχών (συνταξίμων) με ποσοστά που προβλέπει ήδη ο Ν.4387/2016. Άρα η εισφορά παραμένει στα ίδια ποσοστά (20% κύρια σύνταξη και 6,95% υγεία), υπολογίζεται όμως επί πλασματικών αποδοχών και όχι επί πραγματικών (ΚΦΑ+Ασφαλιστικές Εισφορές) που ίσχυε μέχρι σήμερα.

π.χ. Οι αποδοχές της πρώτης κλάσης είναι 815 (έναντι 650) ευρώ Χ 20% = 163, και Χ 6,95% = 56,67 ευρώ. Ή οι αποδοχές της 4^ης Κλάσης είναι 1.340 ευρώ Χ 20% = 268 και Χ 6,95% = 93,13 ευρώ.

Παρατήρηση δεύτερη: Αποσυνδέεται προφανώς η ελάχιστη εισφορά από τον κατώτατο μισθό, με βάση τον οποίο υπήρξε μία αύξηση από τα 157,97 (+10 ΟΑΕΔ) ευρώ στα 175,18 (+10 ΟΑΕΔ) στις 1/2/2019, ενώ αναμενόταν μετά πάσης βεβαιότητας και άλλη στις αρχές του 2020, η οποία σίγουρα θα οδηγούσε την ελάχιστη εισφορά πλησίον αν όχι πιο πάνω από τα 200 ευρώ.

Παρατήρηση τρίτη: Από τους πίνακες υπολογισμού των συντάξεων που συνοδεύουν το δημοσίευμα, σαφώς προκύπτει ότι η επιβληθείσα με τις αποφάσεις του ΣτΕ βελτίωση των ποσοστών αναπλήρωσης, είναι μάλλον ασήμαντη:

π.χ. Σύνταξη με 40 έτη ασφάλισης στην ελάχιστη βάση (220 ευρώ) 733 (με N.4387/16), 778 (με αύξηση ποσοστών αναπλήρωσης). Αύξηση 6,13%

ΠΙΝΑΚΑΣ Β΄ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΕΛΑΧΙΣΤΗΣ ΕΙΣΦΟΡΑΣ ΕΦΚΑ

Παρατήρηση τέταρτη: Από τον πίνακα σαφώς προκύπτει ότι υπάρχει αύξηση που ξεπερνάει τα 35% για τη μεγάλη πλειοψηφία των ασφαλισμένων σε λιγότερο από ένα έτος.

Παρατήρηση πέμπτη: Η αύξηση αυτή θα δώσει μια καλύτερη σύνταξη, η οποία με τη σχεδιαζόμενη αύξηση των ποσοστών αναπλήρωσης, θα ανέρχεται για την ελάχιστη βάση στο ποσόν 778 ευρώ με 40 έτη ασφάλισης, έναντι 662 ευρώ με 40 έτη ασφάλισης. Η αύξηση δεν είναι ανάξια λόγου.

Παρατήρηση έκτη: Όπως έχει αναλυθεί σε προηγούμενο άρθρο μου, η δυνατότητα των ασφαλισμένων για κάλυψη των ασφαλιστικών τους υποχρεώσεων είναι περιορισμένη. Ένα μεγάλο ποσοστό (1 στους 3) έχει χρέη προηγουμένων ετών που προσπαθεί να εντάξει στην πλατφόρμα του N.4611/2019, ενώ οι επιστήμονες έχουν και την υποχρέωση του ΕΤΕΑΕΠ και των αναδρομικών του για 26 μήνες ακόμη στο μέλλον. Με βάση τα ανωτέρω η οποιαδήποτε έστω και ελάχιστη αύξηση είναι πιθανόν να οδηγήσει πολλούς ασφαλισμένους σε ολοσχερή αδυναμία πληρωμής των υποχρεώσεών τους και ίσως έξοδο από το επάγγελμα.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ 120 ΔΟΣΕΙΣ

Σήμερα μας έγινε γνωστή η ικανοποίηση του αιτήματος της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων, για ενοποίηση των δόσεων της ρύθμισης του Ν.4611/2019 αναφορικά με οφειλές παλαιών ταμείων, πρόβλημα που αντιμετώπιζαν κυρίως οι δικηγόροι και οι μηχανικοί. Η κατηγορία αυτή των ασφαλισμένων έπρεπε να κάνει ξεχωριστές πιστοποιήσεις – ρυθμίσεις στο ΚΕΑΟ για χρέη προ της 31/12/2016 (πχ. ΤΑΝ, ΤΕΑΔ, ΤΥΔΑ ή ΤΣΜΕΔΕ, ΤΕΑΜΕΔΕ, ΤΥΜΕΔΕ κλπ.). Οι οφειλές μετά την 1/1/2017 θα εξακολουθήσουν να ρυθμίζονται ξεχωριστά.

Μετά τα ανωτέρω, οι ασφαλισμένοι θα πρέπει να απευθυνθούν στην αρμόδια Υπηρεσία του ΕΦΚΑ (τοπικό ΚΕΑΟ) στην οποία υπάγονται προκειμένου να υποβάλλουν το σχετικό αίτημα.

Μενέλαος Παπαποστόλου, Οικονομολόγος, ΜΒΑ, MSc in Fin. & Inf. Systems, Γ.Γ. Εφοριακών Θεσσαλονίκης-Κιλκίς-Χαλκιδικής

Με αφορμή την εξαγγελία για σταδιακή κατάργηση των τεκμηρίων διαβίωσης που θα συμπαρασύρει και τον Φόρο Πολυτελούς Διαβίωσης, παραθέτουμε έναν αναλυτικό και πλήρη οδηγό για το πότε, πού και πώς επιβάλλεται.

Πριν προχωρήσουμε στην ανάλυση του Φόρου Πολυτελούς Διαβίωσης πρέπει να ειπωθεί ότι τα τεκμήρια διαβίωσης αποτελούν ένα άδικο σύστημα φορολόγησης για όσους βρέθηκαν άνεργοι μέσα στην κρίση, για όσους υπέστησαν σημαντικές μισθολογικές μειώσεις και για όσους είδαν να συρρικνώνεται σημαντικά η οικονομική τους δραστηριότητα, με αποτέλεσμα να φορολογούνται με τα εξωπραγματικά ποσά των τεκμαρτών εισοδημάτων. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Α.Α.Δ.Ε. για το 2018, 1.929.180 φορολογούμενοι πιάστηκαν στην τσιμπίδα των τεκμηρίων και φορολογήθηκαν για μεγαλύτερα εισοδήματα, ύψους 6,7 δισ. ευρώ. Ο φόρος που καταβλήθηκε υπολογίζεται σε 140-150 εκατ. ευρώ. Οι περισσότεροι που φορολογήθηκαν με βάση τα τεκμήρια ήταν οι μισθωτοί, και ακολούθησαν οι συνταξιούχοι και οι εισοδηματίες.

Επομένως, μέχρι να εγκατασταθεί ένα νέο και δίκαιο σύστημα εντοπισμού των πραγματικών εισοδημάτων των φορολογουμένων, για το οποίο απαιτούνται βαθιές τομές (όπως ηλεκτρονικές συναλλαγές, διασύνδεση ταμειακών μηχανών με Taxis, ενίσχυση φορολογικών υπηρεσιών, ηλεκτρονικά βιβλία, e-περιουσιολόγιο), δυστυχώς τα τεκμήρια διαβίωσης θα αποτελούν ένα άδικο και αναχρονιστικό, αλλά όμως «αποτελεσματικό» εργαλείο για τη φορολογική διοίκηση εντοπισμού αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης και επιβολής φόρων. Ωστόσο, ο εξορθολογισμός των σημερινών τεκμηρίων διαβίωσης για φορολογούμενους με χαμηλά πραγματικά εισοδήματα είναι επιβεβλημένος.

1. Η επιβολή του Φόρου Πολυτελούς Διαβίωσης

Σύμφωνα, λοιπόν, με το άρθρο 44 του Ν.4111/2013 , ο φόρος πολυτελούς διαβίωσης επιβάλλεται στα ποσά της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης που προκύπτουν από την κυριότητα ή κατοχή: α) επιβατικών αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσης μεγάλου κυβισμού, β) αεροσκαφών, ελικοπτέρων και ανεμοπτέρων, γ) δεξαμενών κολύμβησης και δ) σκαφών αναψυχής ιδιωτικής χρήσης άνω των πέντε (5) μέτρων. Πιο συγκεριμένα επιβάλλεται ως ακολούθως:

1.1 Επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης

• Από 1.929 κυβικά εκατοστά έως 2.500 κυβικά, ο φόρος ισούται με 5% επί της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης (άρθρο 44 παρ. 1β περίπτωση i του Ν.4111/2013).

• Από 2.500 κυβικά εκατοστά και άνω, ο φόρος ισούται με το 13% επί της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης (άρθρο 44 παρ. 1β περίπτωση ii του Ν.4111/2013). Σημειώνεται ότι ο συντελεστής αυξήθηκε από 10% σε 13% με το άρθρο 1 παρ. 6 περ. β΄ του Ν.4334/2015 , για τα εισοδήματα που αποκτώνται στα φορολογικά έτη 2014 και εφεξής ( ΠΟΛ.1159/2015 )

Εξαιρούνται:

α) τα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης με παλαιότητα άνω των δέκα (10) ετών από το έτος πρώτης κυκλοφορίας τους στην Ελλάδα ή «σε χώρα της Ε.Ε./ΕΟΧ» («σε χώρα της Ε.Ε./ΕΟΧ» προστέθηκε με το άρθρο 3 της υποπαρ.Δ.1. του Ν.4254/2014 , με ισχύ από έτος 2014 και για εισοδήματα που αποκτώνται από την 1η Ιανουαρίου 2014 και επόμενα)

β) τα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης αναπήρων, τα οποία απαλλάσσονται από τα τέλη κυκλοφορίας.

Μειώσεις – Απαλλαγές από τα Τεκμήρια και κατ΄επέκταση από το Φόρο Πολυτελούς Διαβίωσης Ι.Χ. αυτοκινήτων

– ΛΟΓΩ ΠΑΛΑΙΟΤΗΤΑΣ ( άρθρο 31 παρ. 1 περ. γ΄ του Ν.4172/2013 )

α) Κατά 30% για χρονικό διάστημα πάνω από 5 και μέχρι 10 έτη

β) Κατά 50% μετά την παρέλευση 10ετίας,από το έτος πρώτης κυκλοφορίας του στην Ελλάδα ή σε χώρα της Ε.Ε./ΕΟΧ (η συγκεκριμένη μείωση δεν επηρεάζει τον φόρο πολυτελούς διαβίωσης, διότι δεν επιβάλλεται στα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης με παλαιότητα άνω των δέκα (10) ετών, βλέπε παραπάνω)

– ΛΟΓΩ ΕΙΔΟΥΣ Ι.Χ. AYTOKINHTOY (άρθρο 31 παρ. 1 περ. γ΄ του Ν.4172/2013)

α) Η ετήσια αντικειμενική δαπάνη δεν εφαρμόζεται για επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης που διαθέτουν πιστοποιητικό αυθεντικότητας το οποίο εκδίδεται από διεθνή ή ημεδαπό φορέα που έχει αρμοδιότητα να εκδίδει τέτοιο πιστοποιητικό,

β) καθώς και για επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης τα οποία είναι ειδικά διασκευασμένα για κινητικά αναπήρους (67% και άνω).

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σύμφωνα με την απόφαση υπ΄ αρ. 1940/14-12-2018 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.), με βάση την εγκύκλιο ΠΟΛ.1094/1989 , οι κάτοχοι αυτοκινήτων με ξένες πινακίδες βαρύνονται με τεκμήριο διαβίωσης και φόρο πολυτελούς διαβίωσης, εφόσον το όχημα κυκλοφορεί στην Ελλάδα και ο ιδιοκτήτης του είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας.

– Για τον υπολογισμό της αντικειμενικής δαπάνης των αυτοκίνητων άνω των 3.000 κ.ε., προστίθενται 1.200 ευρώ ανά 100 κ.ε. ( άρθρο 31 παρ. 1 περ. γ΄ του Ν.4172/2013 ).

– Αν ο κυβισμός του αυτοκινήτου δεν καταλήγει σε πλήρη εκατοντάδα (π.χ. 1240, 1290 κ.ε.) τότε γίνεται στρογγυλοποίηση προς την πλησιέστερη εκατοντάδα (μέχρι 50 κ.ε. προς την αμέσως προηγούμενη και πάνω από 50 κ.ε. προς την αμέσως επόμενη ( ΠΟΛ.1076/2015 ). Για παράδειγμα, 2.241 κ.ε. στρογγυλοποιούνται στα 2.200 κ.ε., ενώ 2.281 κ.ε. σε 2.300 κ.ε.

– Τα παραπάνω ποσά αντικειμενικής δαπάνης και φόρου πολυτελούς διαβίωσης ισχύουν και για αυτοκίνητα μικτής χρήσης και τύπου JEEP.

1.2 Αεροσκάφη, Ελικόπτερα και Ανεμόπτερα

Ο φόρος πολυτελούς διαβίωσης ισούται με 13% επί της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης ( άρθρο 44 παρ. 1β περίπτωση iii του Ν.4111/2013 ). Σημειώνεται ότι συντελεστής αυξήθηκε από 10% σε 13% με το άρθρο 1 παρ. 6 περ. β΄ του Ν.4334/2015 για τα εισοδήματα που αποκτώνται στα φορολογικά έτη 2014 και εφεξής, σύμφωνα με την περίπτωση δ΄ της παρ. 6 του ιδίου άρθρου και νόμου ( ΠΟΛ.1159/2015 ).

– Για αεροσκάφη με κινητήρα κοινό, εσωτερικής καύσης και στροβιλοελικοφόρα, καθώς και ελικόπτερα, για τους 150 πρώτους ίππους ισχύος του κινητήρα τους η αντικειμενική δαπάνη είναι 65.000 ευρώ και προσαυξάνεται με το ποσό των 500 ευρώ για κάθε ίππο πάνω 150 ίππους ( άρθρο 31 παρ. 1 περ. ζ του Ν.4172/2013 )

– Για αεροσκάφη αεριοπροωθούμενα (JET) για κάθε λίμπρα ώθησης προστίθεται το ποσό των 200 ευρώ (άρθρο 31 παρ. 1 περ. ζ του Ν.4172/2013)

– Επισημαίνεται ότι δεν προβλέπεται καμία μείωση για παλαιότητα και ακινησία για τον υπολογισμό της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης (άρθρο 31 παρ. 1 περ. ζ του Ν.4172/2013)

1.3 Δεξαμενές κολύμβησης (Εξωτερικές και Εσωτερικές)

Ο φόρος πολυτελούς διαβίωσης ισούται με 13% επί της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης (άρθρο 44 παρ. 1β περίπτωση iv του Ν.4111/2013). Σημειώνεται ότι ο συντελεστής αυξήθηκε από 10% σε 13% με το άρθρο 1 παρ. 6 περ. β΄ του Ν.4334/2015 για τα εισοδήματα που αποκτώνται στα φορολογικά έτη 2014 και εφεξής, σύμφωνα με την περίπτωση δ΄ της παρ. 6 του ιδίου άρθρου και νόμου (ΠΟΛ.1159/2015).

– H ετήσια αντικειμενική δαπάνη, εξωτερικής δεξαμενής κολύμβησης, ορίζεται σε 160 €/τ.μ. μέχρι τα 60 τ.μ. και σε 320 €/τ.μ. για επιφάνεια άνω 60 τ.μ.. Για εσωτερική δεξαμενή κολύμβησης τα παραπάνω ποσά διπλασιάζονται (άρθρο 31 παρ. 1 περ. η΄ του Ν.4172/2013).

– Η αντικειμενική δαπάνη διαβίωσης για τις δεξαμενές κολύμβησης υπολογίζεται για όλο το έτος χωρίς να περιορίζεται σε μήνες χρήσης είτε πρόκειται για κύρια κατοικία είτε για δευτερεύουσα (ΠΟΛ.1076/2015)

– Προκειμένου για κοινόχρηστες πισίνες που βρίσκονται σε συγκροτήματα πολυκατοικιών, η ετήσια αντικειμενική δαπάνη διαβίωσης επιμερίζεται στους ιδιοκτήτες και ενοικιαστές των ακινήτων με βάση τα χιλιοστά κάθε διαμερίσματος στο οικόπεδο. ( ΠΟΛ.1076/2015 )

1.4 Σκάφη αναψυχής ιδιωτικής χρήσης άνω των πέντε (5) μέτρων

Ο φόρος πολυτελούς διαβίωσης ισούται με 13% επί της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης ( άρθρο 44 παρ. 1β περίπτωση v του Ν.4111/2013 ).

Η περίπτωση αυτή προστέθηκε με το άρθρου 1 παρ. 6 περίπτωση γ΄ του Ν.4334/2015 και ισχύει για τα εισοδήματα που αποκτώνται στα φορολογικά έτη 2014 και εφεξής, σύμφωνα με την περίπτωση δ΄ της παρ. 6 του ιδίου άρθρου και νόμου (ΠΟΛ.1159/2015). Για τον υπολογισμό του φόρου πολυτελούς διαβίωσης δε λαμβάνεται υπόψη η δαπάνη για την αμοιβή του πληρώματος (άρθρο 1 παρ. 6 περίπτωση γ΄ του Ν.4334/2015, ΠΟΛ.1159/2015).

Εξαιρούνται:

Τα ιστιοφόρα σκάφη και πλοία αναψυχής που έχουν κατασκευαστεί ή κατασκευάζονται στην Ελλάδα εξ ολοκλήρου από ξύλο, τύπον τρεχαντήρι, βαρκαλάς, πέραμα, τσερνίκι, λίμπερτυ τα οποία προέρχονται από ελληνική ναυτική παράδοση (άρθρο 1 παρ. 6 περίπτωση γ΄ του Ν.4334/2015, ΠΟΛ.1159/2015).

Μειώσεις – Απαλλαγές από το Τεκμήριο και κατ΄επέκταση από τον Φόρο Πολυτελούς Διαβίωσης Σκαφών

– ΛΟΓΩ ΠΑΛΑΙΟΤΗΤΑΣ (άρθρο 31 παρ. 1 περ. στ΄ του Ν.4172/2013)

α) Κατά 15%, μετά την παρέλευση 5ετίας

β) Κατά 30%, μετά την παρέλευση 10ετίας, από την, για πρώτη φορά, εγγραφή στο Νηολόγιο ή στο Λεμβολόγιο ή στο Βιβλίο Εγγραφής Μικρών Σκαφών – Β.Ε.Μ.Σ., ανάλογα με το ολικό μήκος του σκάφους.

–ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΣΚΑΦΗ (άρθρο 31 παρ. 1 περ. στ΄ του Ν.4172/2013). Τα σκάφη επαγγελματικής χρήσης δεν λαμβάνονται υπόψη για την αντικειμενική δαπάνη.

Για σκάφη ανοικτού τύπου πάνω από 5 μέτρα η αντικειμενική δαπάνη αυξάνεται κατά 2.000 ευρώ για κάθε επιπλέον μέτρο μήκους (άρθρο 31 παρ. 1 περ. στ΄ υποπερ. αα) του Ν.4172/2013).

Για τον υπολογισμό της αντικειμενικής δαπάνης πάνω από 22 μέτρα προστίθενται 50.000 € ανά επιπλέον μέτρο μήκους (άρθρο 31 παρ. 1 περ. στ΄ υποπερ. ββ) του Ν.4172/2013).

2. Πότε δεν επιβάλλεται o Φόρος Πολυτελούς Διαβίωσης

2.1 Μη εφαρμογή Αντικειμενικών Δαπανών (άρθρο 33 του Ν.4172/2013 ) – Μη επιβολή Φόρου Πολυτελούς Διαβίωσης (Αυτοκίνητα, Αεροπλάνα, Πισίνες, Σκάφη)

Σύμφωνα με το άρθρο 33 του Ν.4172/2013 η ετήσια αντικειμενική δαπάνη δεν εφαρμόζεται και συνεπακόλουθα δεν επιβάλλεται φόρος πολυτελούς διαβίωσης σε όλες τις παρακάτω περιπτώσεις (Αυτοκίνητα, Αεροπλάνα, Πισίνες, Σκάφη):

α) για αντικειμενική δαπάνη, η οποία προκύπτει βάσει επιβατικού αυτοκινήτου ιδιωτικής χρήσης αναπήρου, το οποίο απαλλάσσεται από τα τέλη κυκλοφορίας,

β) για αλλοδαπό προσωπικό που δεν διαμένει μόνιμα στην Ελλάδα ή ημεδαπό προσωπικό που διαμένει μόνιμα στο εξωτερικό και απασχολείται αποκλειστικά σε επιχειρήσεις που υπάγονται στις διατάξεις του Α.Ν.89/1967 (ΦΕΚ Α΄ 132), του Α.Ν.378/1968 (ΦΕΚ Α΄ 82) και του άρθρου 25 του Ν.27/1975 (ΦΕΚ Α΄ 77), για το ποσό της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης, η οποία προκύπτει βάσει του επιβατικού αυτοκινήτου ιδιωτικής χρήσης ή της κατοικίας.

γ) για επιχειρήσεις μεταπώλησης αυτοκινήτων που έχουν υπαχθεί στο ειδικό καθεστώς φορολογίας του άρθρου 45 του Ν.2859/2000 ,

δ) για αντικειμενική δαπάνη που προκύπτει με βάση σκάφη αναψυχής ιδιωτικής χρήσης, κυριότητας ή κατοχής μονίμων κατοίκων εξωτερικού,

ε) οι ετήσιες αντικειμενικές δαπάνες που υπολογίζονται για συνταξιούχους, οι οποίοι έχουν υπερβεί το 65ο έτος της ηλικίας τους, εφαρμόζονται μειωμένες κατά 30%

στ) για φυσικό πρόσωπο που έχει τη φορολογική κατοικία του στην αλλοδαπή (μόνιμος κάτοικος εξωτερικού). H συγκεκριμένη περίπτωση τέθηκε όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 1 του Ν.4330/2015 και ισχύει για το φορολογικό έτος 2014 και εξής, σύμφωνα με την παράγραφο 6 του ιδίου άρθρου και νόμου.

Τέλος, επισημαίνεται ότι οι πολύτεκνες οικογένειες δεν απαλλάσσονται από την επιβολή του φόρου πολυτελούς διαβίωσης, διότι σύμφωνα με το υπ΄ αριθμ. πρωτ.: ΔΕΑΦ A 1045542 ΕΞ 2018 έγγραφο της Α.Α.Δ.Ε., οι διατάξεις του άρθρο 44 του Ν.4111/2013 με τις οποίες προβλέπονται συγκεκριμένες περιπτώσεις εξαιρέσεων, δεν περιλαμβάνουν ρητή απαλλαγή για τις πολύτεκνες οικογένειες.

2.2 Ακινησία Αυτοκινήτων και Σκαφών – Μη επιβολή Φόρου Πολυτέλειας

Σύμφωνα με την ΠΟΛ.1076/26-03-2015 , «σε περίπτωση απόκτησης ή μεταβίβασης με οποιοδήποτε τρόπο Ε.Ι.Χ. αυτοκινήτου κατά τη διάρκεια του έτους η αντικειμενική δαπάνη μερίζεται σε τόσα δωδέκατα όσοι και οι μήνες κυριότητας ή κατοχής του αυτοκινήτου. Διάστημα μεγαλύτερο από 15 ημέρες λογίζεται ως ολόκληρος μήνας. Τα ίδια εφαρμόζονται και στην περίπτωση ακινησίας ή ολοκληρωτικής καταστροφής του αυτοκινήτου από οποιαδήποτε αίτια. Οι διατάξεις που αναφέρονται στον περιορισμό της αντικειμενικής δαπάνης αυτοκινήτου λόγω ακινησίας εφαρμόζονται και στα αυτοκίνητα με ξένους αριθμούς κυκλοφορίας, εφόσον αποδεικνύεται η ακινησία τους από σχετική βεβαίωση της αρμόδιας τελωνειακής αρχής».

Επιπλέον σύμφωνα με την ΠΟΛ.1076/26-03-2015 αναγνωρίζεται ακινησία και για τα σκάφη αναψυχής ιδιωτικής χρήσης. Για την απόδειξη του χρόνου ακινησίας πρέπει να υποβάλλεται με τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος βεβαίωση της αρμόδιας Λιμενικής Αρχής για το ακριβές χρονικό διάστημα (χρόνος έναρξης και λήξης ακινησίας ή συνέχιση της ακινησίας κατά την 31η Δεκεμβρίου του έτους), που θα προκύπτει από τις αντίστοιχες καταχωρήσεις σε σχετικό βιβλίο που θα τηρείται από αυτή.

Επομένως η αντικειμενική δαπάνη περιορίζεται σε τόσα δωδέκατα όσοι και οι μήνες κυριότητας ή κατοχής του αυτοκινήτου και του σκάφους, καθώς και όσοι οι μήνες χρήσης του αυτοκινήτου ή του σκάφους.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: Σκάφος αναψυχής ανοικτού τύπου μήκους έξι (6) μέτρων έχει τεκμήριο για χρήση όλο το χρόνο 6.000 €, αν όμως το σκάφος χρησιμοποιηθεί 3 μήνες (π.χ. κατά τους θερινούς μήνες) το τεκμήριο που θα ισχύει είναι 1.500 € άρα και ο αντίστοιχος Φόρος Πολυτελούς Διαβίωσης 195 €.

Διευκρινίζεται ότι:

α) στα αεροσκάφη, στα ελικόπτερα και τα ανεμόπτερα, από πλευράς φορολογίας εισοδήματος δεν ισχύουν οι διατάξεις περί παλαιότητας και ακινησίας.

β) η μη χρήση πισίνας αποδεικνύεται με πιστοποιητικό καταστροφής της.

3. Ισχύουσες Διατάξεις

Άρθρο 44 Ν.4111/2013

Άρθρο 31 Ν.4172/2013

Άρθρο 33 Ν.4172/2013

Άρθρο 1 παρ. 6 Ν.4334/2015

ΠΟΛ.1245/13-11-2013

ΠΟΛ.1264/05-12-2013

ΠΟΛ.1076/26-3-2015

ΠΟΛ.1159/17-7-2015

Το άρθρο του κ. Μενέλαου Παπαποστόλου, με τίτλο «Πλήρης Οδηγός για τα Τεκμήρια και τον Φόρο Πολυτελούς Διαβίωσης: «Πότε, πού και πώς επιβάλλεται»» δημοσιεύθηκε στο τεύχος Οκτωβρίου 2019 του περιοδικού Epsilon7.

Μενέλαος Παπαποστόλου, Οικονομολόγος, ΜΒΑ, MSc in Fin. & Inf. Systems, Γ.Γ. Εφοριακών Θεσσαλονίκης-Κιλκίς-Χαλκιδικής

Με αφορμή την εξαγγελία για σταδιακή κατάργηση των τεκμηρίων διαβίωσης που θα συμπαρασύρει και τον Φόρο Πολυτελούς Διαβίωσης, παραθέτουμε έναν αναλυτικό και πλήρη οδηγό για το πότε, πού και πώς επιβάλλεται.

Πριν προχωρήσουμε στην ανάλυση του Φόρου Πολυτελούς Διαβίωσης πρέπει να ειπωθεί ότι τα τεκμήρια διαβίωσης αποτελούν ένα άδικο σύστημα φορολόγησης για όσους βρέθηκαν άνεργοι μέσα στην κρίση, για όσους υπέστησαν σημαντικές μισθολογικές μειώσεις και για όσους είδαν να συρρικνώνεται σημαντικά η οικονομική τους δραστηριότητα, με αποτέλεσμα να φορολογούνται με τα εξωπραγματικά ποσά των τεκμαρτών εισοδημάτων. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Α.Α.Δ.Ε. για το 2018, 1.929.180 φορολογούμενοι πιάστηκαν στην τσιμπίδα των τεκμηρίων και φορολογήθηκαν για μεγαλύτερα εισοδήματα, ύψους 6,7 δισ. ευρώ. Ο φόρος που καταβλήθηκε υπολογίζεται σε 140-150 εκατ. ευρώ. Οι περισσότεροι που φορολογήθηκαν με βάση τα τεκμήρια ήταν οι μισθωτοί, και ακολούθησαν οι συνταξιούχοι και οι εισοδηματίες.

Επομένως, μέχρι να εγκατασταθεί ένα νέο και δίκαιο σύστημα εντοπισμού των πραγματικών εισοδημάτων των φορολογουμένων, για το οποίο απαιτούνται βαθιές τομές (όπως ηλεκτρονικές συναλλαγές, διασύνδεση ταμειακών μηχανών με Taxis, ενίσχυση φορολογικών υπηρεσιών, ηλεκτρονικά βιβλία, e-περιουσιολόγιο), δυστυχώς τα τεκμήρια διαβίωσης θα αποτελούν ένα άδικο και αναχρονιστικό, αλλά όμως «αποτελεσματικό» εργαλείο για τη φορολογική διοίκηση εντοπισμού αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης και επιβολής φόρων. Ωστόσο, ο εξορθολογισμός των σημερινών τεκμηρίων διαβίωσης για φορολογούμενους με χαμηλά πραγματικά εισοδήματα είναι επιβεβλημένος.

1. Η επιβολή του Φόρου Πολυτελούς Διαβίωσης

Σύμφωνα, λοιπόν, με το άρθρο 44 του Ν.4111/2013 , ο φόρος πολυτελούς διαβίωσης επιβάλλεται στα ποσά της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης που προκύπτουν από την κυριότητα ή κατοχή: α) επιβατικών αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσης μεγάλου κυβισμού, β) αεροσκαφών, ελικοπτέρων και ανεμοπτέρων, γ) δεξαμενών κολύμβησης και δ) σκαφών αναψυχής ιδιωτικής χρήσης άνω των πέντε (5) μέτρων. Πιο συγκεριμένα επιβάλλεται ως ακολούθως:

1.1 Επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης

• Από 1.929 κυβικά εκατοστά έως 2.500 κυβικά, ο φόρος ισούται με 5% επί της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης (άρθρο 44 παρ. 1β περίπτωση i του Ν.4111/2013).

• Από 2.500 κυβικά εκατοστά και άνω, ο φόρος ισούται με το 13% επί της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης (άρθρο 44 παρ. 1β περίπτωση ii του Ν.4111/2013). Σημειώνεται ότι ο συντελεστής αυξήθηκε από 10% σε 13% με το άρθρο 1 παρ. 6 περ. β΄ του Ν.4334/2015 , για τα εισοδήματα που αποκτώνται στα φορολογικά έτη 2014 και εφεξής ( ΠΟΛ.1159/2015 )

Εξαιρούνται:

α) τα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης με παλαιότητα άνω των δέκα (10) ετών από το έτος πρώτης κυκλοφορίας τους στην Ελλάδα ή «σε χώρα της Ε.Ε./ΕΟΧ» («σε χώρα της Ε.Ε./ΕΟΧ» προστέθηκε με το άρθρο 3 της υποπαρ.Δ.1. του Ν.4254/2014 , με ισχύ από έτος 2014 και για εισοδήματα που αποκτώνται από την 1η Ιανουαρίου 2014 και επόμενα)

β) τα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης αναπήρων, τα οποία απαλλάσσονται από τα τέλη κυκλοφορίας.

Μειώσεις – Απαλλαγές από τα Τεκμήρια και κατ΄επέκταση από το Φόρο Πολυτελούς Διαβίωσης Ι.Χ. αυτοκινήτων

– ΛΟΓΩ ΠΑΛΑΙΟΤΗΤΑΣ ( άρθρο 31 παρ. 1 περ. γ΄ του Ν.4172/2013 )

α) Κατά 30% για χρονικό διάστημα πάνω από 5 και μέχρι 10 έτη

β) Κατά 50% μετά την παρέλευση 10ετίας,από το έτος πρώτης κυκλοφορίας του στην Ελλάδα ή σε χώρα της Ε.Ε./ΕΟΧ (η συγκεκριμένη μείωση δεν επηρεάζει τον φόρο πολυτελούς διαβίωσης, διότι δεν επιβάλλεται στα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης με παλαιότητα άνω των δέκα (10) ετών, βλέπε παραπάνω)

– ΛΟΓΩ ΕΙΔΟΥΣ Ι.Χ. AYTOKINHTOY (άρθρο 31 παρ. 1 περ. γ΄ του Ν.4172/2013)

α) Η ετήσια αντικειμενική δαπάνη δεν εφαρμόζεται για επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης που διαθέτουν πιστοποιητικό αυθεντικότητας το οποίο εκδίδεται από διεθνή ή ημεδαπό φορέα που έχει αρμοδιότητα να εκδίδει τέτοιο πιστοποιητικό,

β) καθώς και για επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης τα οποία είναι ειδικά διασκευασμένα για κινητικά αναπήρους (67% και άνω).

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σύμφωνα με την απόφαση υπ΄ αρ. 1940/14-12-2018 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.), με βάση την εγκύκλιο ΠΟΛ.1094/1989 , οι κάτοχοι αυτοκινήτων με ξένες πινακίδες βαρύνονται με τεκμήριο διαβίωσης και φόρο πολυτελούς διαβίωσης, εφόσον το όχημα κυκλοφορεί στην Ελλάδα και ο ιδιοκτήτης του είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας.

– Για τον υπολογισμό της αντικειμενικής δαπάνης των αυτοκίνητων άνω των 3.000 κ.ε., προστίθενται 1.200 ευρώ ανά 100 κ.ε. ( άρθρο 31 παρ. 1 περ. γ΄ του Ν.4172/2013 ).

– Αν ο κυβισμός του αυτοκινήτου δεν καταλήγει σε πλήρη εκατοντάδα (π.χ. 1240, 1290 κ.ε.) τότε γίνεται στρογγυλοποίηση προς την πλησιέστερη εκατοντάδα (μέχρι 50 κ.ε. προς την αμέσως προηγούμενη και πάνω από 50 κ.ε. προς την αμέσως επόμενη ( ΠΟΛ.1076/2015 ). Για παράδειγμα, 2.241 κ.ε. στρογγυλοποιούνται στα 2.200 κ.ε., ενώ 2.281 κ.ε. σε 2.300 κ.ε.

– Τα παραπάνω ποσά αντικειμενικής δαπάνης και φόρου πολυτελούς διαβίωσης ισχύουν και για αυτοκίνητα μικτής χρήσης και τύπου JEEP.

1.2 Αεροσκάφη, Ελικόπτερα και Ανεμόπτερα

Ο φόρος πολυτελούς διαβίωσης ισούται με 13% επί της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης ( άρθρο 44 παρ. 1β περίπτωση iii του Ν.4111/2013 ). Σημειώνεται ότι συντελεστής αυξήθηκε από 10% σε 13% με το άρθρο 1 παρ. 6 περ. β΄ του Ν.4334/2015 για τα εισοδήματα που αποκτώνται στα φορολογικά έτη 2014 και εφεξής, σύμφωνα με την περίπτωση δ΄ της παρ. 6 του ιδίου άρθρου και νόμου ( ΠΟΛ.1159/2015 ).

– Για αεροσκάφη με κινητήρα κοινό, εσωτερικής καύσης και στροβιλοελικοφόρα, καθώς και ελικόπτερα, για τους 150 πρώτους ίππους ισχύος του κινητήρα τους η αντικειμενική δαπάνη είναι 65.000 ευρώ και προσαυξάνεται με το ποσό των 500 ευρώ για κάθε ίππο πάνω 150 ίππους ( άρθρο 31 παρ. 1 περ. ζ του Ν.4172/2013 )

– Για αεροσκάφη αεριοπροωθούμενα (JET) για κάθε λίμπρα ώθησης προστίθεται το ποσό των 200 ευρώ (άρθρο 31 παρ. 1 περ. ζ του Ν.4172/2013)

– Επισημαίνεται ότι δεν προβλέπεται καμία μείωση για παλαιότητα και ακινησία για τον υπολογισμό της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης (άρθρο 31 παρ. 1 περ. ζ του Ν.4172/2013)

1.3 Δεξαμενές κολύμβησης (Εξωτερικές και Εσωτερικές)

Ο φόρος πολυτελούς διαβίωσης ισούται με 13% επί της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης (άρθρο 44 παρ. 1β περίπτωση iv του Ν.4111/2013). Σημειώνεται ότι ο συντελεστής αυξήθηκε από 10% σε 13% με το άρθρο 1 παρ. 6 περ. β΄ του Ν.4334/2015 για τα εισοδήματα που αποκτώνται στα φορολογικά έτη 2014 και εφεξής, σύμφωνα με την περίπτωση δ΄ της παρ. 6 του ιδίου άρθρου και νόμου (ΠΟΛ.1159/2015).

– H ετήσια αντικειμενική δαπάνη, εξωτερικής δεξαμενής κολύμβησης, ορίζεται σε 160 €/τ.μ. μέχρι τα 60 τ.μ. και σε 320 €/τ.μ. για επιφάνεια άνω 60 τ.μ.. Για εσωτερική δεξαμενή κολύμβησης τα παραπάνω ποσά διπλασιάζονται (άρθρο 31 παρ. 1 περ. η΄ του Ν.4172/2013).

– Η αντικειμενική δαπάνη διαβίωσης για τις δεξαμενές κολύμβησης υπολογίζεται για όλο το έτος χωρίς να περιορίζεται σε μήνες χρήσης είτε πρόκειται για κύρια κατοικία είτε για δευτερεύουσα (ΠΟΛ.1076/2015)

– Προκειμένου για κοινόχρηστες πισίνες που βρίσκονται σε συγκροτήματα πολυκατοικιών, η ετήσια αντικειμενική δαπάνη διαβίωσης επιμερίζεται στους ιδιοκτήτες και ενοικιαστές των ακινήτων με βάση τα χιλιοστά κάθε διαμερίσματος στο οικόπεδο. ( ΠΟΛ.1076/2015 )

1.4 Σκάφη αναψυχής ιδιωτικής χρήσης άνω των πέντε (5) μέτρων

Ο φόρος πολυτελούς διαβίωσης ισούται με 13% επί της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης ( άρθρο 44 παρ. 1β περίπτωση v του Ν.4111/2013 ).

Η περίπτωση αυτή προστέθηκε με το άρθρου 1 παρ. 6 περίπτωση γ΄ του Ν.4334/2015 και ισχύει για τα εισοδήματα που αποκτώνται στα φορολογικά έτη 2014 και εφεξής, σύμφωνα με την περίπτωση δ΄ της παρ. 6 του ιδίου άρθρου και νόμου (ΠΟΛ.1159/2015). Για τον υπολογισμό του φόρου πολυτελούς διαβίωσης δε λαμβάνεται υπόψη η δαπάνη για την αμοιβή του πληρώματος (άρθρο 1 παρ. 6 περίπτωση γ΄ του Ν.4334/2015, ΠΟΛ.1159/2015).

Εξαιρούνται:

Τα ιστιοφόρα σκάφη και πλοία αναψυχής που έχουν κατασκευαστεί ή κατασκευάζονται στην Ελλάδα εξ ολοκλήρου από ξύλο, τύπον τρεχαντήρι, βαρκαλάς, πέραμα, τσερνίκι, λίμπερτυ τα οποία προέρχονται από ελληνική ναυτική παράδοση (άρθρο 1 παρ. 6 περίπτωση γ΄ του Ν.4334/2015, ΠΟΛ.1159/2015).

Μειώσεις – Απαλλαγές από το Τεκμήριο και κατ΄επέκταση από τον Φόρο Πολυτελούς Διαβίωσης Σκαφών

– ΛΟΓΩ ΠΑΛΑΙΟΤΗΤΑΣ (άρθρο 31 παρ. 1 περ. στ΄ του Ν.4172/2013)

α) Κατά 15%, μετά την παρέλευση 5ετίας

β) Κατά 30%, μετά την παρέλευση 10ετίας, από την, για πρώτη φορά, εγγραφή στο Νηολόγιο ή στο Λεμβολόγιο ή στο Βιβλίο Εγγραφής Μικρών Σκαφών – Β.Ε.Μ.Σ., ανάλογα με το ολικό μήκος του σκάφους.

–ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΣΚΑΦΗ (άρθρο 31 παρ. 1 περ. στ΄ του Ν.4172/2013). Τα σκάφη επαγγελματικής χρήσης δεν λαμβάνονται υπόψη για την αντικειμενική δαπάνη.

Για σκάφη ανοικτού τύπου πάνω από 5 μέτρα η αντικειμενική δαπάνη αυξάνεται κατά 2.000 ευρώ για κάθε επιπλέον μέτρο μήκους (άρθρο 31 παρ. 1 περ. στ΄ υποπερ. αα) του Ν.4172/2013).

Για τον υπολογισμό της αντικειμενικής δαπάνης πάνω από 22 μέτρα προστίθενται 50.000 € ανά επιπλέον μέτρο μήκους (άρθρο 31 παρ. 1 περ. στ΄ υποπερ. ββ) του Ν.4172/2013).

2. Πότε δεν επιβάλλεται o Φόρος Πολυτελούς Διαβίωσης

2.1 Μη εφαρμογή Αντικειμενικών Δαπανών (άρθρο 33 του Ν.4172/2013 ) – Μη επιβολή Φόρου Πολυτελούς Διαβίωσης (Αυτοκίνητα, Αεροπλάνα, Πισίνες, Σκάφη)

Σύμφωνα με το άρθρο 33 του Ν.4172/2013 η ετήσια αντικειμενική δαπάνη δεν εφαρμόζεται και συνεπακόλουθα δεν επιβάλλεται φόρος πολυτελούς διαβίωσης σε όλες τις παρακάτω περιπτώσεις (Αυτοκίνητα, Αεροπλάνα, Πισίνες, Σκάφη):

α) για αντικειμενική δαπάνη, η οποία προκύπτει βάσει επιβατικού αυτοκινήτου ιδιωτικής χρήσης αναπήρου, το οποίο απαλλάσσεται από τα τέλη κυκλοφορίας,

β) για αλλοδαπό προσωπικό που δεν διαμένει μόνιμα στην Ελλάδα ή ημεδαπό προσωπικό που διαμένει μόνιμα στο εξωτερικό και απασχολείται αποκλειστικά σε επιχειρήσεις που υπάγονται στις διατάξεις του Α.Ν.89/1967 (ΦΕΚ Α΄ 132), του Α.Ν.378/1968 (ΦΕΚ Α΄ 82) και του άρθρου 25 του Ν.27/1975 (ΦΕΚ Α΄ 77), για το ποσό της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης, η οποία προκύπτει βάσει του επιβατικού αυτοκινήτου ιδιωτικής χρήσης ή της κατοικίας.

γ) για επιχειρήσεις μεταπώλησης αυτοκινήτων που έχουν υπαχθεί στο ειδικό καθεστώς φορολογίας του άρθρου 45 του Ν.2859/2000 ,

δ) για αντικειμενική δαπάνη που προκύπτει με βάση σκάφη αναψυχής ιδιωτικής χρήσης, κυριότητας ή κατοχής μονίμων κατοίκων εξωτερικού,

ε) οι ετήσιες αντικειμενικές δαπάνες που υπολογίζονται για συνταξιούχους, οι οποίοι έχουν υπερβεί το 65ο έτος της ηλικίας τους, εφαρμόζονται μειωμένες κατά 30%

στ) για φυσικό πρόσωπο που έχει τη φορολογική κατοικία του στην αλλοδαπή (μόνιμος κάτοικος εξωτερικού). H συγκεκριμένη περίπτωση τέθηκε όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 1 του Ν.4330/2015 και ισχύει για το φορολογικό έτος 2014 και εξής, σύμφωνα με την παράγραφο 6 του ιδίου άρθρου και νόμου.

Τέλος, επισημαίνεται ότι οι πολύτεκνες οικογένειες δεν απαλλάσσονται από την επιβολή του φόρου πολυτελούς διαβίωσης, διότι σύμφωνα με το υπ΄ αριθμ. πρωτ.: ΔΕΑΦ A 1045542 ΕΞ 2018 έγγραφο της Α.Α.Δ.Ε., οι διατάξεις του άρθρο 44 του Ν.4111/2013 με τις οποίες προβλέπονται συγκεκριμένες περιπτώσεις εξαιρέσεων, δεν περιλαμβάνουν ρητή απαλλαγή για τις πολύτεκνες οικογένειες.

2.2 Ακινησία Αυτοκινήτων και Σκαφών – Μη επιβολή Φόρου Πολυτέλειας

Σύμφωνα με την ΠΟΛ.1076/26-03-2015 , «σε περίπτωση απόκτησης ή μεταβίβασης με οποιοδήποτε τρόπο Ε.Ι.Χ. αυτοκινήτου κατά τη διάρκεια του έτους η αντικειμενική δαπάνη μερίζεται σε τόσα δωδέκατα όσοι και οι μήνες κυριότητας ή κατοχής του αυτοκινήτου. Διάστημα μεγαλύτερο από 15 ημέρες λογίζεται ως ολόκληρος μήνας. Τα ίδια εφαρμόζονται και στην περίπτωση ακινησίας ή ολοκληρωτικής καταστροφής του αυτοκινήτου από οποιαδήποτε αίτια. Οι διατάξεις που αναφέρονται στον περιορισμό της αντικειμενικής δαπάνης αυτοκινήτου λόγω ακινησίας εφαρμόζονται και στα αυτοκίνητα με ξένους αριθμούς κυκλοφορίας, εφόσον αποδεικνύεται η ακινησία τους από σχετική βεβαίωση της αρμόδιας τελωνειακής αρχής».

Επιπλέον σύμφωνα με την ΠΟΛ.1076/26-03-2015 αναγνωρίζεται ακινησία και για τα σκάφη αναψυχής ιδιωτικής χρήσης. Για την απόδειξη του χρόνου ακινησίας πρέπει να υποβάλλεται με τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος βεβαίωση της αρμόδιας Λιμενικής Αρχής για το ακριβές χρονικό διάστημα (χρόνος έναρξης και λήξης ακινησίας ή συνέχιση της ακινησίας κατά την 31η Δεκεμβρίου του έτους), που θα προκύπτει από τις αντίστοιχες καταχωρήσεις σε σχετικό βιβλίο που θα τηρείται από αυτή.

Επομένως η αντικειμενική δαπάνη περιορίζεται σε τόσα δωδέκατα όσοι και οι μήνες κυριότητας ή κατοχής του αυτοκινήτου και του σκάφους, καθώς και όσοι οι μήνες χρήσης του αυτοκινήτου ή του σκάφους.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: Σκάφος αναψυχής ανοικτού τύπου μήκους έξι (6) μέτρων έχει τεκμήριο για χρήση όλο το χρόνο 6.000 €, αν όμως το σκάφος χρησιμοποιηθεί 3 μήνες (π.χ. κατά τους θερινούς μήνες) το τεκμήριο που θα ισχύει είναι 1.500 € άρα και ο αντίστοιχος Φόρος Πολυτελούς Διαβίωσης 195 €.

Διευκρινίζεται ότι:

α) στα αεροσκάφη, στα ελικόπτερα και τα ανεμόπτερα, από πλευράς φορολογίας εισοδήματος δεν ισχύουν οι διατάξεις περί παλαιότητας και ακινησίας.

β) η μη χρήση πισίνας αποδεικνύεται με πιστοποιητικό καταστροφής της.

3. Ισχύουσες Διατάξεις

Άρθρο 44 Ν.4111/2013

Άρθρο 31 Ν.4172/2013

Άρθρο 33 Ν.4172/2013

Άρθρο 1 παρ. 6 Ν.4334/2015

ΠΟΛ.1245/13-11-2013

ΠΟΛ.1264/05-12-2013

ΠΟΛ.1076/26-3-2015

ΠΟΛ.1159/17-7-2015

Το άρθρο του κ. Μενέλαου Παπαποστόλου, με τίτλο «Πλήρης Οδηγός για τα Τεκμήρια και τον Φόρο Πολυτελούς Διαβίωσης: «Πότε, πού και πώς επιβάλλεται»» δημοσιεύθηκε στο τεύχος Οκτωβρίου 2019 του περιοδικού Epsilon7.

Κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών και των ανταποκριτών ξένου τύπου από τον Υφυπουργό παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικό Εκπρόσωπο Στέλιο Πέτσα σχετικά με το Επιχειρησιακό Σχέδιο της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού/προσφυγικού ζητήματος και πιο συγκεκριμένα στις ενέργειες στις οποίες θα προχωρήσει η Κυβέρνηση αναφορικά με τη στήριξη των τοπικών κοινωνιών, ο κ.Πέτσας ανακοίνωσε ότι θα δοθεί παράταση έως τις 31/12/2020 των μειωμένων κατά 30% συντελεστών Φ.Π.Α. για τα νησιά Λέρο, Λέσβο, Κω, Σάμο, Χίο.